การออกเดินทางของพ่อแม่ ที่อย ากให้ลูก ๆ ได้คิด

การที่เราได้เกิดมาลืมต าดูโลกคุณคิดว่ามันง่ายหรือย ากแค่ไหน แต่แอดคิดว่าย าก และที่ย ากไปกว่านั้นคือ

กว่าที่เราจะเติบโตมาได้พ่อแม่ต้องผ่ านอะไรมาบ้าง วันนี้แอดเลยอย ากให้ลูก ๆ ทุ กคนได้อ่ านบทความนี้กันว่า

การเดินทางของการเป็นพ่อแม่นั้นลำบากแค่ไหน

แม่เริ่มออ กเดินทาง ตอนนั้น แม่ก็เป็นเด็ กผู้หญิงคนหนึ่งผ่ านคืนวัน มีความฝัน เป็นของตัวเองเหมือนกับเรา

แม่เดินทางมาเจอความรัก มีชีวิตคู่ที่หวังจะสร้างเป็นครอบครัวที่อบอุ่น

พอวันที่รู้ว่าในคร ร ภ์ ของแม่ มีเราอยู่ในนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเวลากว่า 9 เดือน

ที่ต้องแบกน้ำห นั ก กว่า 10 โลแม่เริ่มใช้ชีวิตอย่ างรอบคอบมากขึ้นแม่กลัวว่าลูก ในท้องของแม่

จะเป็นอั น ต ร า ยและวันที่แม่ เ จ็ บ ป ว ด มันก็ได้มาถึงวันแรกที่แม่ ได้เห็นหน้าเราแม่ก็ เ จ็ บ ป ว ด

แต่เต็มไปด้วยความสุข ชีวิตส่วนตัวของแม่ไม่ใช่เรื่องสำคัญแล้ว

ความฝันอาจถูกพักไปบ้าง แต่แม่ก็เต็มใจข้าวของเครื่องใช้ลดลงเหลือเท่าที่จำเป็น รูปร่างหน้าต าของผู้หญิงคนนึง

ไม่สำคัญเท่าลูกของแม่อีกแล้วล่ะเรื่องอื่น ๆ ของแม่ พักไว้ก่อนเถอะ อนาคตของตัวเอง

ที่แม่เคยคิดถึงถูกแทนที่ด้วยอนาคตของลูก เราจะปลอ ดภั ยไหม

เราจะเป็นเด็ กดีหรือเปล่า เราจะได้น้อยกว่าลูกคนอื่น มั้ยแม่พย าย ามทุ กอย่ างให้เราได้รับสิ่งที่ดีจากแม่

ให้ลูกของแม่เติบโตอย่ างดี พอเราก็เติบโต แม่เริ่มพบกับความห่างเหินของลูก ที่เคยตัวเล็ก

แม่ไม่ได้เป็นเพื่อนเล่นที่เราเคยสนุกด้วยเหมือนก่อนแม่เห็นใบหน้าที่เราหงุ ด ห งิ ด ใส่

ขณะเดียวกันก็เห็นรอยยิ้ม ที่แม่เคยได้รับแต่ผู้รับกล า ยเป็นเพื่อนของเราไปแล้ว น้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้หรอก

วันที่แม่โล่งใจอย่ างที่สุดเป็นวันที่เราเรียนจบ แม่ทำทุ กอย่ างมามากมาย

กว่าจะได้ปริญญามาแม่คิดว่าหมดห่วงแล้ว และขณะที่แม่มองดู

เราถ่ายรูปสนุกสนานกับเพื่อนบัณฑิตแม่รู้ตัวเองว่าแม่คิดผิ ดแล้วลูกจะได้งานที่ดีมั้ย

ลูกจะมีแฟนที่รักลูกเหมือนที่แม่รักหรือเปล่านะเขาจะดูแลลูกอย่ างที่แม่ดูแลหรือเปล่า

เมื่อแม่ไม่อยู่แล้วลูกจะอยู่ต่อได้อย่ างไรโตแค่ไหนแม่ก็เห็นภาพเด็ กตัวน้อย ๆ ของแม่เช่นเคย

ลูกของแม่ค่อย ๆ ออ กเดินทางในชีวิตของตนเรามีครอบครัว มีลูก มีบทบาทเพิ่มขึ้นจนบทบาท

การเป็นลูกของแม่น้อยลงกว่าเดิมถึงเวลาแล้วที่แม่ต้องปล่อยวางลูกมีชีวิตของลูกแล้ว

แต่แม่ไม่เคยวางได้เลยแม่ยังรักและห่วงลูกของแม่อยู่เสมออย่ าลืมแม่นะลูกแม่แ ก่ตัว

ลงพร้อมกับนับถอยหลัง การจากลาเป็นการเดินทางช่วงสุดท้ายที่ต้องเจอ ความเสื่ อ ม

ถอยสองแขนที่อุ้มลูกมาหล า ยปี ยกอะไรมากไม่ได้อย่ างเมื่อก่อน สองขาที่เคยพาลูกไปนั่นนี่

ต้องใช้ไม้เท้าพ ยุ ง วาจาที่เคยเป็นกล่อมลูก เริ่มพูดไม่รู้เรื่อง หัวใจที่เคยสู้ฝ่ า ฟั นปัญหาให้ลูก

บีบตัวน้อยลงแม่เหมือนก้อนน้ำแข็งที่วางตั้งอยู่กลางแดด

ในระหว่างที่เราเดินทางในชีวิตของเรานั้น จงหันไปมองหน้าแม่ของเราให้เต็มต ามองเข้าไป

ให้เห็นถึงการเดินทาง ที่ท่านได้ผ่ าน มา วันนี้แม่เดินทางมาไกลมากแล้ว

ขอแค่อย่ าลืมการเดินทาง ที่ผ่ าน มาของแม่นี้เป็นการเดินทางของความรักที่วิเศษสุดแล้ว

ขอบคุณที่มา : kiddeemak99