หนึ่งพันบาท มอบให้แม่ ทุ ก เดือน แม่ไม่มีก็ต้องให้ เพราะผลที่ได้มันคุ้มค่า

พ่อแม่คือคนที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เรายังเล็ก กว่าท่านจะเลี้ยงให้โต ส่ง เ สี ย ให้เรียนหนังสือ กว่าที่เราจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้ ท่านเหนื่อยมากเพียงท่าน ในเมื่อเรานั้นประสบความสำเร็จแล้ว

ก็ควรที่จะตอบแทนบุญคุณท่านบ้างเชื่อว่าการที่เราได้ตอบแทน พ ร ะ ในบ้าน จะทำให้ชีวิตของเรานั้น มีแต่ความเจริญ บางคนทำงานแต่ไม่เคยดูแลท่านเลย อ้างว่า เ งิ น เดือนน้อยบ้างละ

ค่าใช้จ่ายเยอะบ้างละ แต่ถ้าหากคุณได้ อ่ า น บทความต่อไปนี้ คุณจะมความคิดเปลี่ยนทันทีบุคคลใดที่ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ อย่ าคิดว่าท่านเป็นภาระ เพราะลูกที่ดีต้องกตัญญูรู้คุณ

และต้องทดแทนบุญคุณของพ่อแม่ แล้วสิ่งที่พวกคุณได้ทำจะช่วยให้ท่านได้อะไรมากกว่าที่คิด ดังตัวอย่ างเรื่องเล่าต่อไปนี้

หลังเลิกเรียนผมเห็นอาจารย์กำลังนั่งจดอะไรอยู่บนโต๊ะโดยมีสีหน้าที่ เ ค ร่ ง เ ค รี ย ด ด้วยความที่ผมสนิทสน มกับอาจารย์ และชอบช่วยงานท่านอยู่บ่อยๆ จึงเอ่ย ป า กถาม อาจารย์กำลังทำอะไรครับ

มีอะไรให้ผมช่วยไหมอาจารย์ตอบว่า กำลังตัดรายจ่ายอยู่ ผมต้องจ่ายค่าแม่ครัว คนขับรถ คนสวน ค่าใช้จ่ายในบ้าน และให้แม่เดือนละ 1,000 บาท ตอนนี้รายได้กับรายจ่ายมันไม่ค่อยสัมพันธ์กันนัก

ต้องลดรายจ่ายบางส่วนลงผมเลยพูดว่า เ งิ น เดือนที่ให้แม่ 1,000 บาท เอาออ กก็ได้นี่ครับ เดือนไหน มีเหลือเยอะค่อยให้ อยู่บ้านหลังเดียวกันค่าน้ำค่าไฟอาจารย์ก็รับผิดชอบหมด

อาหารสามมื้ออาจารย์ก็จัดให้ท่านเรียบร้อย เสื้อผ้าก็ซื้อให้ใหม่เดือนละชุด ไม่สบายอาจารย์ก็พาไปหาหมอ และ เ บิ ก ค่ า รั ก ษ าได้

อาจารย์ตอบกลับว่า ไม่ได้เลยนะ 1,000 บาทนี่สำคัญที่สุด เพราะเป็น เ งิ น สำหรับหล่อเลี้ยง หั ว ใ จ แม่ ผมฟังแล้วอึ้งอยู่พักนึงกับคำว่า เ งิ น ห ล่ อเลี้ยงหั ว ใ จ แม่ เพราะไม่เคยได้ยินคำนี้

อาจารย์พูดต่อว่า ร่ า ง ก า ย ต้องการอาหารมาหล่อเลี้ยงให้อิ่ม หัวใจของคนเราก็เช่นกัน ต้องมีอะไรมาหล่อเลี้ยง ลองนึกดูคนที่ไม่มี เ งิ น ติ ด ตัวเลยนี่เป็นอย่ างไร ใจมันจะหวิวๆ

ไม่สดชื่นนะ มนุษย์ เ งิ น เดือนจะรู้ดีว่าช่วงปล า ยเดือนแล้วไม่มี เ งิ น เหลือ ติ ด บัญชี มันจะรู้สึกประมาณนั้นแหละ มันเฉาไปจนถึงสิ้นเดือนเลยนะ

แม่อยู่กับเราก็จริง แต่ถ้าแม่ไม่มี เ งิ น อยู่ในมือ หั ว ใ จ ท่านก็เฉา ท่านก็เฝ้ารอให้ถึงวัน เ งิ น เดือนออ กเหมือนกัน รับ เ งิ น เดือน มาใหม่ๆ หน้าต าสดใส เมื่อ ทุ ก สิ้นเดือนพอ เ งิ น

เดือนออกก็เข้าไปสวัสดีแม่ บอ กแม่ว่า วันนี้ เ งิ น เดือนออ กครับ ผมเอา เ งิ น ใส่มือแม่ 1,000 บาท แม่ก็ให้พรผมเเล้วเก็บ เ งิ น ไว้ใต้หมอนไว้อย่ างมีความสุข

วันหนึ่งน้องของอาจารย์พาภรรย าไปคลอ ดลูก คุณแม่ก็ซื้อ ท อ ง ให้หลานด้วย เ งิ น ที่เก็บสะสมไว้ ท่านกอ ดหลาน และสวมสร้อยให้พร้อมให้พร พอหลานโตขึ้นพ อ รู้ ภ า ษ า

ก็ถามว่าสายสร้อยนี้ใครกันซื้อให้ ก็บอ กหลานได้ด้วยความภาคภูมิใจว่าคุณ ย่ า เป็นคนซื้อให้คนที่อาวุโสที่สุดในบ้านคือคุณ ย่ า เพราะ เ งิ น 1,000 บาทที่เก็บสะสมนี้ทำให้ท่านดูน่าเกรงขาม

และเป็นที่รักของหลานๆ ถ้าคุณแม่ไม่มี เ งิ น จะรับขวัญหลานได้เช่นไร เห็นไหมล่ะว่า เ งิ น 1,000 บาทที่เราให้ เป็นบันไดพาแม่ไปสู่ความสุขอีกเหตุการณ์หนึ่ง วันหนึ่งมีกำนัน มาอนุโมทนาบุญที่ ห มู่ บ้าน

แม่ของอาจารย์ก็นำ เ งิ น ที่ลูกให้ไว้มาทำบุญ เมื่อ กำนันรับ เ งิ น เสร็จก็เดินผ่ านไปบ้านถัดไป

เห็นลุงข้างบ้านก็กำลังเก็บผ้าอยู่ในบ้าน กำนันก็ตะโกนข้ามรั้วเข้ามา ทำบุญสร้างศาลาวัดร่วมกันไหมครับลุง ลุงข้างบ้านตอบ ลุงไม่มี เ งิ น หรอ กลุงอาศัยลูกสาวอยู่

เดี๋ยวเผื่อลูกเขากลับมาทันจะขอ เ งิ น เขาทำบุญนะ เพราะลูกเขาไม่ได้ให้ เ งิ น เดือนลุงไว้ใช้

ที่มา k a s e t c h a o b a