พ่อแม่ไม่เคย ให้อะไรกับผมเลย

หน้าตลาดแห่งหนึ่ง ในช่วงเวลาที่ผู้คนกำลังเดินจับจ่ายตลาดกันอย่ างขวักไขว่

ขอทานคนหนึ่งที่นั่งอยู่ประจำที่ตลาด ก็บ่นกับตัวเอง

ขอทาน : ทำไมพ่อแม่ไม่ให้อะไรฉันเลยนะ บ้านก็ไม่มีอยู่เหมือนคนอื่น

เงิ นก็ไม่มีจะซื้อข้าวกิน งานก็ไม่มีทำอีก

ทำไมฉันถึงเกิดมาโ ชคร้ ายแบบนี้ ชีวิตนี้ไม่มีอะไรกับเขาเลย

บังเอิญมีเศรษฐีคนหนึ่งเดินผ่ านมาได้ยินที่ขอทานกำลังตัดพ้อชีวิตอยู่ จึงเอ่ยขึ้นว่า

เศรษฐี : ถ้าอย่ างนั้น เอางี้ ขายแขนให้ฉันสิ ฉันให้ข้างละ 10 ล้าน

ขอทาน : ตลกหรอคุณ มีเงิ นแต่ไม่มีแขน แล้วจะไปหยิบจับทำอะไรได้ล่ะ

เศรษฐี : งั้นขาข้างละ 10 ล้าน เอาไหม?

ขอทาน : แบบนั้นยิ่งไปกันใหญ่ ไม่มีขาแล้วจะเดินไปไหนมาไหนได้ยังไง

ลำบากแ ย่เลยแบบนั้น

เศรษฐี : อ่ะ งั้นเป็นด วงตาก็ได้ ให้คู่ละ 20 ล้านไปเลย

ขอทาน : ไม่ ไม่ขายอะไรให้ทั้งนั้นแหละ ร่ างกายถ้าข าดหายไปสักส่วน

ก็ใช้ชีวิตลำบากหมดแหละ จะไปทำอะไรได้ล่ะ

เศรษฐี : อ้าว อะไรก็ไม่ขายสักอย่ าง แล้วยังมาบอกว่าพ่อแม่ไม่เคยให้อะไรตัวเองเลยสักอย่ าง

หมายความว่ายังไง นี่ถ้ายอมขายร่ างกายสักส่วนก็มีเ งินเป็น 10 ล้าน หรือจะขายหลายอย่ างก็เป็นเศรษฐีไปแล้ว

ใคร ๆ เขาก็เกิดมามีอวั ยวะเท่ากันทั้งนั้นแหละ บางคนมีไม่ครบด้วยซ้ำ แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้

ทำงานสู้ชีวิตเลี้ยงชีพตัวเอง แต่นี่มีครบทุ กอย่ าง แต่ไม่รู้จักใช้มันให้เป็นประโยชน์ มีขาแต่ไม่รู้จักก้าวเดิน

มีสม องแต่ไม่รู้จักคิด ที่ชีวิตของคุณไม่มีอะไรนั่นเพราะตัวคุณเอง อย่ าไปโ ทษพ่อแม่

เมื่อได้ฟังดังนั้น ขอทานก็ได้เข้าใจและไหว้ขอบคุณเศรษฐีที่ให้ทางสว่างกับชีวิต

จากนั้นขอทานจึงได้ทำตัวเองใหม่ แล้วออกไปหางานทำเพื่อเลี้ยงตัวเอง

หลายคนอาจจะกำลังมีความคิดแบบขอทานคนนี้อยู่ก็เป็นได้ แต่คุณเคยคิดบ้างไหม

ว่าสิ่งที่คุณได้จากพ่อแม่มา มันน้อยนิดสำหรับคุณ “แต่มันอาจจะเป็นทั้งหมดที่พวกท่านมีก็ได้”

ขอบคุณที่มา : bitcoretech