เรื่องราวความรักของครอบครัวที่อยู่ด้วยกันมานาน และเมื่อเวลาผ่ านไปความรักที่เคยมีก็ค่อย ๆ ลดลงไป บางครอบครัวกลายเป็นความผูกพันธ์ และความเข้าใจ แต่สำหรับบางคน การอยู่ด้วยกันมานาน
อาจกลายเป็นความเคยชิน และมองข้ามความสำคัญซึ่งกัน และกันไปได้วันนี้ เรามีเรื่องเล่าของคู่รักคู่หนึ่งที่อยู่กันมานาน โดยเริ่มแรกนั้นสามีทำงานเป็นช่างปูนในชนบท เมื่อทำงานได้ระยะหนึ่ง
ก็ได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นหัวหน้าช่างปูน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ก่อตั้งเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้างขึ้นมาเป็นของตัวเอง และต่อมาบริษัทก่อสร้างของเขาก็ได้กลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสี ยงใหญ่โตพอสมควร
ได้พบปะสังสรรกับคน และสังคมมากขึ้น และสิ่งนี้คือจุดเริ่มต้นที่กลายเป็นจุดเปลี่ยน และเกิดสิ่งยั่วยุในใจของเขาเมื่อกลับมาบ้านเขามองรูปร่าง และลักษณะภรรย าของเขาก็รู้สึกเหนื่อยหน่าย
คิดถึงแต่อดีตในช่วงชีวิตที่ลำบาก และย ากจน และคิดเอาว่าชีวิตคู่ของทั้งสองควรจะหยุดลงได้แล้ว เขาจึงฝากเงิ นในบัญชีให้กับภรรย าของเขา 100 ล้านหยวน ซึ่งเขาคิดว่าเพียงพอ
ต่อการซื้อบ้านใหม่ในเมือง เขาได้วางแผนชีวิตให้กับของภรรย าไว้ เพราะหากเขาไม่ทำแบบนี้แล้วเขาจะรู้สึกแ ย่ และรู้สึกว่าเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ และไม่ต้องการให้ภรรย าต้องลำบาก
เมื่อเขาขอแยกทางกันสุดท้ายเขาก็ได้มาพูดคุยกับภรรย า เธอยอมรับและรับฟังข้อเสนอด้วยแววตาที่สงบและถ่อมตน เมื่อถึงกำหนดเวลาที่ต้องย้ ายออก ในช่วงบ่ายโมงเขาบอกภรรย าว่า
จะกลับมาช่วยภรรย าย้ ายของ และเป็นการจบในการใช้ชีวิตที่อยู่ร่วมกันมากว่า 20 ปีตลอดช่วงเช้าเขาทำงานด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น รีบกลับมาบ้านก็พบว่าภรรย าไม่อยู่ที่บ้าน แล้วพบเพียงแต่กุญแจบ้าน
พร้อมกับสมุดบัญชีที่เขาฝากเงิ นให้จำนวน 100 ล้านหยวน วางไว้พร้อมกับจดหมายที่เขียนข้อความไว้ว่าฉันไปแล้วนะ ฉันจะกลับไปอยู่บ้านกับแม่ ผ้าปูเตียงซักเสร็จและตากแห้งหมดแล้ว
พับเก็บไว้ให้ที่ห้องแต่งตัวมุมขวาของตู้ เวลาอากาศหนาวอย่ าลืมเอาออกมาใช้ ส่วนเสื้อเชิ๊ตแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า ถุงเท้า และเข็มขัดเก็บไว้ชั้นล่างของตู้เสื้อผ้านะ หลังจากที่ฉันไปแล้วอย่ าลืมกินย า
กระเพาะคุณไม่ค่อยดี ฉันฝากให้เพื่อนซื้ อย่ าไว้ให้ คุณน่าจะพอกินถึงครึ่งปี และยังมีอีกเรื่อง คุณชอบลืมกุญแจบ้านเป็นประจำ ฉันเลยฝากกุญแจสำรองไว้ที่ป้อมย าม ถ้าลืมก็ไปเอาที่ป้อมย ามได้
ในตอนเช้าก่อนออกไปทำงานอย่ าลืมปิดหน้าต่าง เพราะถ้าฝนต กจะสาดเข้าบ้านทำให้พื้นบ้านเปียกและเสี ยได้ ฉันทำเกี๊ยวที่คุณชอบไว้ให้อยู่ในห้องครัวกลับมาก็ต้มกินเองได้นะลายมือของเธอ
ในจดหมายเขียนได้แ ย่มาก แต่ตัวหนังสือทุ กตัวแสดงถึงความจริงใจสุดซึ้ง และทำให้เขารู้สึกเจ็ บตรงหัวใจ เขานั่งมองเกี๊ยวที่เธอห่อเก็บไว้ให้เขา ทำให้นึกถึงเมื่อ 20 ปีก่อน นึกถึงช่างปูนจน ๆ คนหนึ่ง
นึกถึงเ สียงสับผักที่เตรียมห่อเกี๊ยวให้เขา ทำให้เขามีความสุขและสัญญากับตัวเองไว้ว่าฉันจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขที่สุดเมื่อคิดได้เขาก็รีบขับรถออกไปตามหาภรรย าทันที
และได้เจอเธอรอรถอยู่ที่สถานีรถไฟ ร่ างก ายเขาเต็มไปด้วยเหงื่อและ พูดออกไปว่า คุณจะไปไหน ผมเพิ่งเลิกงาน เหนื่อยมาทั้งวัน กลับบ้านยังไม่ได้กินข้าว หน้าที่ภรรย าเขาทำกันแบบนี้หรือไง
ตามผมกลับบ้านเดี๋ยวนี้ เมื่อเธอได้ฟังก็น้ำตาคลอ ค่อย ๆ ลุกขึ้นและเดินตามหลังเขาไป จากรอยน้ำตากลายเป็นรอยยิ้ม แต่เธอไม่รู้ว่าผู้ชายที่เดินอยู่ด้านหน้าตอนนั้นร้องไห้หนักมาก
ขณะที่เขาขับรถตามหาเธออยู่นั้นเขากลัวว่าจะหาเธอไม่เจอ กลัวว่าจะต้องสูญเสี ยเธอไปตลอดชีวิต เขาได้แต่ด่ าและโ ทษตัวเองว่าทำไมถึงคิดไม่ได้ ทำไมถึงทิ้งผู้หญิงที่เขารักมาก
ผู้หญิงที่อยู่ร่วมทุ กข์ร่วมสุขกันมา 20 กว่าปี ที่กลายเป็นอีกส่วนหนึ่งของชีวิตที่ข าดไม่ได้ ความสุขที่แท้จริงไม่ใช่จำนวนเ งินในสมุดบัญชี แต่มันคือรอยยิ้มของคนที่รักต่างหาก
เมื่อคุณได้มีความรักและพบกับคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างคุณไม่ว่าจะเวลาสุขหรือเศร้าแล้ว คุณก็ควรที่จะดูแลใส่ใจให้ความสำคัญกับเขาคนนั้นมาก ๆ สิ่งใหม่ ๆ อาจทำให้คุณรู้สึกตื่นเต้นแต่สิ่งที่จะทำให้คุณสงบและสบายใจได้ก็คือคนที่พร้อมจะอยู่ข้างคุณทุ กเวลานั่นเอง
ขอบคุณที่มา : staylifeth
