สำหรับการให้โอกาสใครคนหนึ่งหรือคนที่เรารักมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิ ดอะไร
ที่จะให้เขาได้ปรับปรุงหรือแก้ไข แต่บางครั้งการที่ให้โอกาสซ้ำ ๆ
กับคนที่ไม่เคยเห็นค่ามันเลยก็ไม่มีประโยชน์ ไม่มีอะไรดีขึ้น มา
มีแต่เราที่ต้องเ จ็ บช้ำอยู่แบบเดิม ๆ เพราะบางคนกว่าจะเห็นค่ามันก็สายไปแล้ว
โอกาส มันก็เหมือนอากาศ สำคัญมากก็จริง คนเห็นค่าเท่านั้น
จึงจะเห็นว่าโอกาสนั้นสำคัญ บางคนเขาผิ ดแค่ไหน ก็ยังให้โอกาสสุดท้าย
เขาก็ไม่เห็นคุณค่า เราก็กล า ยเป็นของต า ย สุดท้าย ก็ให้อภั ยอยู่ดี
ฉะนั้น อ ย่ าไปโ ท ษเขาว่าไม่เห็นค่า ตัวเราเองต่างหาก วันนี้เห็นค่าในตัวเองหรือยัง
คนที่เขาเห็นค่าเราจริง ๆ เขาจะไม่ยอม ทำความผิ ดนั้นซ้ำ ๆ เพราะมันทำให้คนรักไร้ซึ่งความสุข
คนที่เห็นค่าเราจริง เขาต้องเห็นความสำคัญในโอกาส ว่าความผิ ดนั้น
จะไม่กระทำให้มันเกิดขึ้นอีกคุยให้จบมันเจ็ บ แบบเด็ดข า ด
ดีกว่าคุยไม่ข า ดไม่จบ แล้วโค ต ร เ จ็ บ ไม่ต้องไปโ ท ษเขา โ ท ษใจเราไม่เข้มแข็งพอ
กลัวการอยู่คนเดียว กลัวต้องเลี้ยงลูกคนเดียว กลัวไม่มีใคร กลัวสังคมจะว่าเอา
แล้วตอนนี้ ที่ยังมีเขาความรู้สึกต่างกันไหม กับการอยู่เพียงคนเดียว
ถามใจตัวเองดู ถ้ามีสุขก็อยู่ไป ถ้าไม่ไหวก็จงเดินออ กมา เราเกิดมาคนเดียว เติบโตคนเดียว
ทำไมตอนนี้ จะอยู่คนเดียวไม่ได้แค่ไม่ชินสักพักเดี๋ยวมันก็ชิน มีแล้วไม่ดีสู้ไม่มีมันดีกว่า
เดินออ กมาเพื่อสร้างคุณค่าในตัวเอง ดีกว่ายอมเป็นของ ต า ย ที่ยังห า ยใจ สำหรับใครที่ไร้ซึ่งราคา
ขอบคุณที่มา : yim-wanwaii
