สำหรับหลาย ๆ คู่ในตอนนี้ที่ต่างฝ่ายต่างเมิน หรืออีกคนไม่เคยสนใจ ใส่ใจกันเลย เราอย ากให้บทความเรื่องต่อไปนี้เ ตื อ นใจทุ ก ๆ คน
ว่าบางครั้งอะไรที่เราจะทำมันอาจจะสายเกินไป บางคนก็มัวแต่จะโ ก ร ธกัน สุดท้ายก็มาเ สี ยใจทีหลัง ฉะนั้นลองอ่ า นบทความนี้แล้ว
คุณจะเข้าใจว่า ถ้าวันนี้เรามีโอกาสที่ยังอยู่ด้วยกัน จงสร้างความสุขให้แ ก่กันให้มาก ๆ อ ย่ าให้ถึงวันสุดท้าย ที่ต่อให้ร้องไห้แค่ไหน มันก็กลับมาไม่ได้
เช้าวันหนึ่ง ภรรย าบอ กกับสามีว่า วันนี้ ฉันจะกลับบ้านไปเยื่ยมแม่ คุณจะขับรถไปส่งฉันหน่อยได้ไหมฝนต กหนักแบบนี้
ไปรถโดยส า รไม่สะดวกเลย สามี ซึ่งหน้าต าบู ด บึ้งมาตั้งแต่เช้าไม่ตอบภรรย า แต่กลับกระช ากเ สี ยง ถามกลับไปว่า เมื่อวาน เธอซื้ อเสื้อใหม่
มาใช่ไหมเธอรับปากฉันแล้วนะ ว่าจะไม่ใช่เงิ นฟุ่มเฟือยเรายังต้อง ผ่ อนบ้าน ผ่ อนรถ ส่งลูกเรียนค่าใช้จ่ายเยอะแยะ ทำไมไม่ช่วยกันประหยัด
ภรรย า พูดออ กมา เ สี ยงเบา ๆ อ ย่ างคนรู้สึกผิ ด ว่า ที่แท้ คุณโ ก ร ธเรื่องนี้นี่เอง ภรรย า ก้มหน้าจัดเสื้อผ้าเงียบ ๆ แล้วบอ กสามีว่า วันนี้
มีรถโดยส า รเข้าเมืองแค่เที่ยวเดียวฉันคงต้องรีบไปแล้วหละคุณไม่ต้องไปส่งก็ได้ แล้วเธอก็ออ กบ้านไปโดยสามีไม่สนใจเลย
เพราะยังโ ก ร ธอยู่มาก ประมาณครึ่งชั่ ว โมงผ่ านไป สามีได้ยินเ สี ยงเอะอะ บนถนน จึงออ กไปดู
แล้วจึงได้ยินผู้คนตะโกนกันว่า ฝนที่ต กหนัก เซาะตลิ่ง
จนสะพานเข้าเมืองได้ข า ดลงมีรถเมล์คันหนึ่ง ต กลงไปในน้ำด้วย สามี ได้ยินดังนั้น ต กใจมากกระโดดออ กจากบ้านไปทันที
เมื่อไปถึงแม่น้ำ รถเมล์ที่ถูกเก็บกู้จากน้ำเหลือ เพียงซ ากเหล็กสัมภาระกระเป๋าต่าง ๆ ของผู้โดยส า ร
กระจัดกระจายมีการหามร่ าง ของผู้ เสี ย ชี วิ ต คนแล้วคนเล่า
ขึ้น มาจากแม่น้ำ ชายหนุ่ม เฝ้ามองหาภรรย า ก็ไม่พบก็เ สี ยใจเจียน สิ้ น ส ติ เฝ้าถามหน่ วยกู้ภั ย ที่ทำงานอยู่ว่า
เห็นภรรย าผมบ้างไหม ๆ ๆ ๆ เธอใส่เสื้อสีแดง กางเกงสีดำ ทุ กคนส่ายหน้า บอ กว่าไม่เห็นเวลาผ่ านไป จนเกือบเย็น กู้ภั ย
หยุดการทำงาน เพราะไม่มี ผู้ เ สี ย ชี วิ ต ที่หาพบแล้ว จึงบอ กชายหนุ่มว่าหักห้ามใจเถอะนะ ภรรย าคุณ
คงโดนน้ำพัดไปไกลแล้ว ชายหนุ่มเดินกลับบ้าน เหมือนคนไม่มีวิญญ าณ ร้องไห้ไป คร่ำครวญไปตลอ ดทาง ในใจของเขา
เฝ้าแต่คร่ำครวญว่า ทำไม ๆ ๆ ๆ เราไม่ขับรถไปส่งเธอนะ เราไปด่าเธอทำไมว่าใช้เงิ นฟุ่มเฟือย เสื้อตัวเดียว
มันจะราคาเท่าไหร่กัน แต่เมื่อ กลับถึงบ้าน คาดไม่ถึงว่าภรรย ากลับนั่งอยู่ที่
โต๊ะอาห ารมีอาห าร อยู่บนโต๊ะในมือเธอ มีเสื้อ กันหนาวเก่าตัวหนึ่ง ซึ่งเธอ กำลัง เย็บซ่อมชายเสื้อที่รุ่ยอยู่ คุณไปไหนมาคะ
ภรรย ายังพูดไม่ทันจบสามี ก็ตรงเข้าไปกอ ดเธอจนแน่น คุณเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม วันนี้ ฉัน มัวเอาเสื้อไปคืนที่ร้าน เ สี ยเวลาอ้อนวอน
ให้เขารับคืนไปมากเลย ไปขึ้นรถเมล์ไม่ทันอากาศจะหนาวแล้ว ฉันเลยรื้อเสื้อเก่า มาซ่อมก็พอใส่ได้อีกหล า ยปีนะคะฉันนี่แ ย่ จริง ๆ
ของเก่าก็ยังมี ไปซื้ อของใหม่มาทำไม เรื่องบางเรื่อง เราโ ก ร ธจนลืมไปว่า มันไม่สำคัญเทียบเท่ากับ ความสุข ของเราเลยนะเรื่องบางเรื่อง
ไม่สำคัญเท่ากับ ความสุข ของคนที่เรารักเรามีเวลาในโลกนี้ จำกัดเวลาที่ใช้ร่วมกันยิ่งจำกัดอะไรที่ไม่สำคัญมาก พอก็อย่ านำมาเป็นอ ารมณ์มากมายนักเลย
ขอบคุณที่มา : kiddidee
