เป็นห นี้แล้วทุ กข์ใจ ทำอย่ างไรถึงจะหาย

1. มองโลกในแง่ดีให้มาก คิดว่า การที่ติ ดห นี้สิน เพื่อการพัฒนา พิสูจน์ความสามารถในการบริหารจัดการเ งิน

แต่ก็ห้ามคิดว่าพัฒนามากเกินไป จนกลายเป็นฟุ้งเฟ้อ ไม่รู้จักพอที่แ ย่ คือคิดเอาเ งิน ในอนาคตมาใช้

โดยไม่รู้จักบริหารจัดการให้ดี อย่ างนี้ก็เป็นห นี้หัวโต

2. อย่ าเป็นคนรั กษ า หน้ามาก บางคนมองการเป็นห นี้คนอื่น เป็นการบอกว่าเราด้อย ไม่มีเ งิน

ไม่มีทรัพย์สมบัติทนไม่ได้ที่ต้องเป็นห นี้ ก็เลยไม่กล้าลงทุนทำอะไร หรือยอมไปหาเ งินมาจากที่อื่น ๆ

ที่ไม่เหมาะสมแทน เช่น เล่นการ พ นั น เสี่ ย งโ ชค ยอมขายตัวขายศักดิ์ศรีแลกเ งิน

แ ย่ กว่าการเป็นห นี้สถาบันการเงิ นเสี ยอีก

3. มองว่าการมีห นี้ ก็เพื่อการฝึกควบคุมตนเองและฝึกการบริหารจัดการ เรื่องเงิ นเรื่องท องให้ได้

ถ้าทำได้ ฝ่าฟั น ได้จะเป็นผู้มีประสบการณ์แกร่งขึ้น

4. บอกตัวเองเสมอว่าคนที่เ ค รี ย ด ควรเป็นเจ้าห นี้ อย่ ามองเพียงแค่ว่าเจ้าห นี้

มีความสุขจากการได้ด อกเบี้ยเ งินกู้อย่ างเดียว มีเจ้าห นี้จำนวนมากก็ข าดทุนไปไม่น้อย

ซึ่งควรจะช่วยกัน ทั้งลูกห นี้และเจ้าห นี้ เพื่อให้เกิดความพึงพอใจทั้งสองฝ่าย อย่ าเอาเปรียบกันดีที่สุด

5. เผื่อใจสำหรับการใช้ห นี้ไม่ได้ อาจต้องยอมขายหรือ เสี ยอะไรบางอย่ างบ้าง

เพื่อให้สามารถบริหารจัดการห นี้ได้ อย่ าเป็นคนที่ใช้ชีวิต แบบยึดติ ดกับวัตถุมากเกินไป

เงิ นท องของนอกกายไม่ ต าย ก็หาใหม่ได้ อย่ าไปปักใจอยู่กับคุณค่าของวัตถุมากเกินไป

เพราะคุณค่าที่เกิดขึ้นเกิดจากใจ ของเราต่างหากที่ไปสร้างเงื่อนไขทางความคิดตัวเอง

6. ผู้ไม่มีทรัพย์สินอะไรให้ขายชดใช้ห นี้ อย่ าลืม “ทรัพย์สินทางปัญญา”

ต้องพย าย ามหาออกมาใช้ให้มากที่สุดเชื่อว่าไม่มีทรัพย์ใดจะมีค่ามากไปกว่าปัญญาของเราเอง

7. คิดหาทางเลือกอื่น ๆ ไว้เมื่อห นี้มีปัญหา อย่ าคิดสั้ น ๆ อย่ าลืมว่าปัญหา มักจะมีทางออกสำหรับผู้ที่ฝึกคิดเสมอ

8. การเป็นห นี้ในแง่ดี คือว่าคุณยังเป็นคนที่มีเครดิตอยู่ อย่ างไรก็ตาม ถ้าขอใครแล้วเขาไม่ให้ยืมก็กลับมาทบทวน

บอกตัวเองว่า “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน” อย่ าไปหวังใครจะมาช่วยเรา ถ้าเรายังไม่เริ่มต้น คิดช่วยเหลือตนเอง

ขอบคุณที่มา : sabailey