อย่ าทำตัวเหมือน มี ดโกนเขรอะสนิม

ที่ร้านตัดผมแห่งหนึ่ง มีมี ดโกนใบหนึ่งที่ทำงานอยู่ที่นั่น ซึ่งมันก็ทำงานมานานหลายปี แต่มาวันหนึ่งไม่มีลูกค้าเข้าร้าน

มันจึงแอบหนีออกจากด้ามเพื่อที่จะออกไปเดินเล่นข้างนอน และนอนอาบแดด และในขณะที่มันกำลังอาบแดด

แสงอาทิตย์ที่ส่องมายังด้ามมี ดก็สะท้อนแสงวาววับยังกับกระจก ยิ่งทำให้มันรู้สึกภูมิใจในตัวเองเป็นอย่ างมาก

จากนั้นมันก็นึกไปว่า “ทำไมตัวข้าถึงมีประกายเงางามได้มากเช่นนี้ ถ้าเป็นอย่ างนั้นแล้ว ทำไมข้าต้องทนทำงานหนักทุ กวัน

ถูกใช้แรงงานไปกับการที่ต้องโกนหนวดและโดนโฟมโกนหนวดให้สกปรกตัวข้อด้วยล่ะ

ข้ามีรูปงามขนาดนี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องทนถูกใช้เป็นเครื่องจักรแบบนั้น”

ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้มี ดโกนตัดสินใจที่จะไม่กลับไปที่ร้านตัดผมแห่งนั้นอีก และหลบซ่อนตัวในที่ลับตาคน

เพื่อที่จะสัมผัสกับการได้พักผ่อนอย่ างเต็มที่ โดยที่ไม่ต้องมีคนบังคับให้ทำงานทุ กวันอีกต่อไป

เวลาผ่ านไปนานหลายเดือน มี ดโกนที่หลบซ่อนตัวอยู่นานในที่พักของตัวเอง ก็อย ากจะออกมาข้างนอก

เพื่อเจอกับแสงแดดและอากาศอีกครั้ง แต่เมื่อมันพย าย ามที่จะลุกขึ้น กลับรู้สึกว่าย ากเหลือเกิน

ร่า งกายดูไม่กระปรี่กระเปร่าเหมือนแต่ก่อน และเมื่อมันมองดูตัวเอง ก็พบว่าร่ างกายดูผิดแปลกไปจากเดิม

แม้จะโดนแสงแดดก็ไม่ส่องประกายเหมือนเดิม แถมยังมีสนิมเกาะเต็มใบมี ดไปหมด

จะกลับไปทำงานที่ร้านตัดผมเหมือนเดิม ด้วยสภาพแบบนี้เขาก็คงจะไม่เอาแล้วแหละ

มี ดโกนรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองได้ตัดสินใจไป และเสี ยใจกับความงามในร่างที่เคยมี

ความเงางามของใบมี ดหายไปหมด หลงเหลืออไว้แต่สนิมที่เกาะไปทั้งตัว ทำให้มันเข้าใจชีวิตของตัวเองในทันที

คมมี ดของข้าน่าได้ใช้ประโยชน์ในร้านตัดผมให้มากกว่านี้ แต่ตอนนี้มันกลับเป็นอะไรไปแล้วก็ไม่รู้

กลายเป็นใบมี ดที่ถูกสนิมกินจนกร่อน น่าเกลียดน่าชัง

เพราะความขี้เกียจของมี ดโกนใบนี้ ที่ไม่ยอมทำงาน แล้วเอาแต่เพ้อฝันในสิ่งที่ตัวเองคิดไว้

สุดท้ายก็ต้องสูญเสี ยร่ างกายที่งดงาม ใบมี ดที่คมเวาวับไป ใช้การใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้

สนิมที่ไปเกาะ ก็เหมือนกับความเขลาและความเกียจคร้านที่เกาะทั่วตัว

ขอบคุณที่มา : bitcoretech