1. ใช้เงิ นเพิ่มขึ้น
ไม่ผิดหรอกถ้าคิดว่า “อย ากมีชีวิตที่ดีขึ้น” แต่อย่ าลืมว่าชีวิตที่ดีขึ้นไม่จำเป็นต้องมากับรายจ่ายที่มากขึ้นเพียงอย่ างเดียว
ลองใช้ชีวิตให้ง่ายขึ้น เลิกเป็นนักสะสม สนุกกับการ Mix & Match แค่นี้ก็ทำให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้นได้
เพราะถ้าได้เงิ นเดือนเพิ่ม แล้วใช้จ่ายเพิ่ม (มากกว่าเงิ นเดือนที่เพิ่ม) สุดท้ายอาจได้แค่ “อย าก”
มีชีวิตที่ดีขึ้น เพราะพฤติกร รมมือเติบอาจก่อให้เกิดปัญหาตามมา โดยเฉพาะห นี้สินที่พอกพูนโดยไม่ทันตั้งตัว
2. สนใจแต่ “ปัจจุบัน” ไม่สนใจ “อนาคต”
เมื่อเจอกับปัญหา หลายคนเลือกที่จะเดินหนี หันหลังให้ หรือบ่ายเบี่ยงไปทำอย่ างอื่น
และปัญหาก็ยังคงกองอยู่ตรงหน้าเหมือนเดิม แถมอาจหนักขึ้นจนเข้าขั้นวิ ก ฤ ติได้ในอนาคต
ในเรื่องของการเงิ นก็เช่นกัน หลายคนสนใจกับความสุขในวันนี้ กินอิ่ม ปาร์ตี้สนุก เที่ยวถี่ ใช้ให้เต็มที่
ทั้งที่รู้ว่ายังไม่มีเ งินเก็บสำหรับอนาคต ไม่มีเงิ นสดสำหรับย ามฉุ ก เ ฉิ น
ไม่เคยวางแผนการเงิ น ไม่เคยแม้แต่จะลงมือทำ…และปัญหาก็ยังคงเป็นปัญหาเช่นเคย
คงดีกว่าไม่น้อยถ้าการตัดสินใจใช้เงิ นทุ กครั้ง เราได้ฉุกคิดถึง “อนาคต” บ้ าง…บ้ านผ่ อ น หมดยัง
ห นี้บั ต ร เ ค ร ดิ ตจ่ายเต็มวงเงิ นแล้วใช่มั้ย? เงิ นก้อนที่ตั้งใจเก็บตอนนี้ได้เท่าไหร่
เกษียณที่ว่าต้องใช้เงิ นเยอะเรามีแค่ไหนแล้ว? หัดอดเปรี้ยวไว้กินหวานบ้ าง…
3. คิดว่า “เร็วเกินไปที่จะออมเ งิน”
ในวันที่เรายังตื่นตาตื่นใจกับสิ่งรอบตัว อันนู้นก็ใช่ อันนี้ก็อย ากได้ อันนี้ก็กำลังมองหา ภาพลวงของ “ความจำเป็น”
ผุดขึ้นมาตรงหน้า และทำให้เราเสี ยทรัพย์อยู่เสมอ ทั้งที่สิ่งเหล่านั้นอาจเป็นแค่ “ความต้องการ” มีก็ดี ไม่มีก็ได้…
เลิกผัดวันประกันพรุ่ง และเริ่มออมเงิ นวันนี้ และเดี๋ยวนี้ จะ 10 100 1,000 10,000
ก็ถือว่าเราได้เริ่มต้นแล้ว…หลังจากนั้นสร้างวินัยให้กับตนเองด้วยการออมต่อเนื่องสม่ำเสมอ แม้จะไม่อย ากออมก็ตาม
เพราะวินัย คือ การทำสิ่งที่ “ต้องทำ” แม้จะ “ไม่อย ากทำ” ก็ตาม
4. ไม่เคยจดเรื่อง “เ งิน” ของตัวเอง
เข้าห้องประชุมก็จด นายสั่งงานก็จด ไปฟังสัมนาก็จด จดทุ กเรื่องที่ทำเพื่อคนอื่น
แต่หลายคนไม่เคยแม้แต่จะจดเรื่อง “เ งิน” ของตัวเองทั้งที่เป็นเรื่องที่ดีกับตัวเองแท้ ๆ
เพียงเพราะคิดว่าเรารู้อยู่แล้วว่า รับ จ่าย ออม เท่าไหร่…
จริงอยู่ที่เราอาจรู้ความเคลื่อนไหวเ งินที่เข้า-ออกในกระเป๋า แต่นั่นอาจเป็นแค่ก้อนใหญ่ ๆ เท่านั้น
(เงิ นเดือน-ห นี้บั ต ร เ ค ร ดิ ต (รวม)-ห นี้บ้ านต่อเดือน ฯลฯ) แต่รายจ่ายจิปาถะ กาแฟ ขนม เสื้อผ้า อุปกรณ์แก็ดเจ็ต
หรือแม้แต่ค่าใช้จ่ายปลีกย่อยก่อนจะรวมเป็นห นี้บั ต ร เ ค ร ดิ ต ก้อนใหญ่ หลายคนไม่เคยแม้แต่จะสนใจ
และนั่นก็เป็น “รูรั่ว” เล็ก ๆ แต่สร้างผลกระทบยิ่งใหญ่ต่อสถานะการเงิ นโดยที่เราไม่รู้ตัว
เริ่มต้นง่าย ๆ แค่จดรายจ่าย “ทุ กวัน” ต่อเนื่องกันสัก 2-3 เดือน เราก็จะเห็นแล้วว่าอะไรที่ “เกินจำเป็น” และ
“เสี ยไปโดยใช่เหตุ” บ้ าง…จากนั้น ปรับพฤติกร รมการใช้จ่าย
และนำส่วนที่เหลือไปเก็บออมแค่นี้ก็เข้าจุดหมายที่เรียกว่า “ความร วย” เข้าไปอีกก้าวแล้ว
5. ไม่เคยตั้ง “งบประมาณ” ในการใช้เ งิน
บริษัทก็ยังมีงบการเ งิน ทำโปรเจคยังต้องมีประมาณการณ์ค่าใช้จ่าย เรื่องการเงิ นส่วนบุคคลก็เช่นกัน…หลายคนไม่เคยตั้ง
“งบประมาณ” การใช้เงิ นเลย จะช้อปปิ้งปีใหม่ จะเที่ยว จะซื้ อเสื้อผ้า ก็จัดเต็ม
และสุดท้ายก็เกินความจำเป็น เกินกำลังทรัพย์ของตัวเอง และกลายเป็น “ห นี้” ในท้ายที่สุด
วิ ธีการที่ง่ายกว่าก็คือ “ตั้งงบประมาณ” การใช้เงิ นทุ กครั้ง เช่น จะซื้ อของวาเลนไทน์ให้คนรักไม่เกินกี่บาท,
จะไปเที่ยวทริปกลางปีงบประมาณรวมเท่าไหร่ หลังจากนั้น…ยึดมั่นกับสิ่งที่ตั้งไว้
ทำตามแผน ไม่ใช้เกินงบ รับรองว่าเราจะตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นออกไปได้อย่ างง่ายได้
และสุดท้ายก็ไม่ต้องมีห นี้ติ ดสอยห้อยตามมา
ขอบคุณที่มา : jingjai999
