ไม่มีใครหรอก…ที่ไม่มีความทุ กข์
เราต่างต้องเจอกับความทุ กข์กันทั้งนั้น
ขึ้นอยู่กับว่า เมื่อเจอแล้ว เราจะรับมือกับมันอย่ างไร
ถ้าเจอมัน ก็ให้บอกกับตัวเองว่า “อดทน…เดี๋ยวมันก็ผ่ านไป”
ไม่มีงานใด…ที่ทำแล้วไม่เหนื่อย
ถ้าเหนื่อยก็แค่พัก พักให้หายเหนื่อย แล้วก็ลุยมันต่อ
เพราะคนเราไม่สามารถอยู่เฉย ๆ โดยที่ไม่ทำงานไม่ได้
เราทำงานเพื่อให้ชีวิตได้เรียนรู้ และเหนื่อยอย่ างมีคุณค่า
ไม่เช่นนั้น เราก็คงไม่รู้จะอยู่ใช้ชีวิตไปเพื่ออะไร
เราต้องมีความฝัน ความหวัง เป้าหมายที่อย ากจะไปให้ถึง
ให้ความสำคัญให้ถูกสิ่ง วันใดที่เราจากโลกนี้ไป
ถึงจะมีเงิ นมากเพียงใด ก็เอาติ ดตัวไปด้วยไม่ได้
ถึงจะมีรถหรูแพงขนาดไหน ก็ขับไปด้วยไม่ได้
ไม่มีอะไรที่เราจะเอาไปด้วยได้สักอย่ าง
หลงเหลือไว้แค่ความทรงจำ ไว้ให้กับคนที่ยังอยู่ต่อไป
ดังนั้นจงเลือกว่า เราจะเหลือความทรงจำแบบไหนไว้ให้คนที่ยังอยู่
ความทรงจำดี ๆ ต่อกัน ให้เขาได้คิดถึง อาลัยอาวรเมื่อเราจากไป
หรือความทรงจำแ ย่ ๆ ให้เขาคอยด่ าส าปแ ช่ง แม้จะจากโลกไปแล้ว
ขึ้นอยู่กับว่า ตอนยังมีชีวิต เราทำตัวแบบไหนไว้ให้เขาเหล่านั้นได้จดจำ
ขอบคุณที่มา : bitcoretech
