ในสมัยที่ยังมีการขย ายอณาเขต ด้วยการใช้กำลังทหารต่อสู้กัน
ที่หัวเมืองใหญ่แห่งหนึ่ง ได้มีแม่ทัพที่เก่งทั้งในการรบ
และยังเก่งในการเล่นหมากล้อม เขาชอบการเล่นหมากล้อมมาก
ตั้งแต่เขาแข่งกับทหารหลาย ๆ นายในทัพของเขา ก็ยังไม่มีใครเอาชนะเขาได้เลย
อยู่มาวันหนึ่งแม่ทัพต้องนำทัพไปป้องกันการุกรานของศั ตรู
ในระหว่างเส้นทางก็ได้ผ่ านห มู่บ้านน้อยใหญ่
แต่เขากลับต้องมาสะดุดกับบ้านหลังหนึ่งที่เขียนป้ายไว้ว่า
“หมากล้อมอันดับ 1 “ ทำให้แม่ทัพรู้สึกไม่ค่อยพอใจ เพราะเขาคิดว่าตัวเองเก่งที่สุดแล้วในเรื่องนี้
จึงให้ทหารพักแรมที่ห มู่บ้านนี้ก่อนหนึ่งคืน แล้วแม่ทัพก็ได้ไปท้าประลองเจ้าของบ้านหลังนี้เล่นหมากล้อม
เมื่อเล่นไปจนครบ 3 ตา ผลปรากฏว่า แม่ทัพสามารถเอาชนะเจ้าของบ้านได้ทั้ง 3 ตารวด
เป็นที่น่าพึงพอใจของแม่ทัพและเหล่าทหารเป็นอย่ างมาก
แม่ทัพจึงหัวเราะด้วยความดีใจ และพูดกับเจ้าของบ้านว่า
“ต่อจากนี้ไป ท่านต้องเอาป้ายที่ติ ดไว้ลงแล้วล่ะ เพราะท่านไม่ใช่อันดับ 1 แน่นอน”
จากนั้นแม่ทัพก็นำทัพไปต่อ เมื่อเสร็จสิ้นจากการทำศึก แม่ทัพก็ได้รับชัยชนะกลับมา
และระหว่างเดินทางกลับเข้าเมือง ก็ได้ผ่ านห มู่บ้านแห่งเดิม
และยังเห็นป้ายขึ้นไว้เหมือนเดิม “หมากล้อมอับดับ 1”
แม่ทัพจึงรีบเข้าไปถามเจ้าของบ้าน “ท่านแพ้ข้าถึง 3 ตารวด แล้วทำไมยังไม่เอาป้ายลงอีก”
เจ้าของบ้านจึงได้ท้าแม่ทัพแข่งกันอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้ผลกลับไม่เป็นอย่ างที่คิด เจ้าของบ้านสามารถเอาชนะแม่ทัพได้สบาย ๆ 3 ตารวด
แม่ทัพได้แต่อึ้งและนั่งนิ่ง ไม่คิดว่าตัวเองจะแพ้เสี ยท่าได้
เจ้าของบ้านจึงพูดขึ้น “ที่ข้าไม่เอาป้ายลง เพราะข้าเล่นหมากล้อมอันดับ 1 จริง ๆ แต่ที่ข้าแพ้ให้กับท่านครั้งก่อน
เป็นเพราะข้าตั้งใจให้ท่านชนะ ข้ารู้ว่าท่านกำลังไปออกรบเพื่อบ้านเมืองของเรา กำลังใจของแม่ทัพเป็นสิ่งสำคัญ
ถ้าท่านเล่นแพ้ข้าตั้งแต่ก่อนที่จะไปออกรบ ท่านอาจจะเสี ยขวัญและกำลังใจที่จะรบ เมื่อท่านรบแพ้
ข้าอาจไม่มีบ้านให้อาศัยอยู่ เราอาจไม่ได้มานั่งประชันฝีมือกันอีกรอบ
แต่ครั้งนี้ท่านรบได้ชัยชนะกลับมาแล้ว ข้าจึงไม่จำเป็นที่จะออมมือให้ท่านอีก”
ขอบคุณที่มา : bitcoretech
