คนเรียนไม่เก่ง ไม่ได้แปลว่าโ ง่

เด็ กเรียนไม่เก่งไม่ได้แปลว่าเขาโ ง่ เพียงแต่ความสามารถเขาไม่ตอบโจทย์ระบบการวัดผลการศึกษาในประเทศ ใช่

การศึกษาเป็นสิ่งสำคัญ แต่การประเมินคุณภาพของเด็ กสักคนไม่ควรดูจากผลลัพธ์คะแนนสอบเพียงอย่ างเดียว

เพราะปัจจุบันตัวแปรด้านการใช้ชีวิตและความสามารถนั้นมีมากมาย

ในระบบการศึกษาที่เหมือนจะเป็นตัวชี้วัดการท่องจำมากกว่าการเรียนรู้ที่เปิดกว้าง

ผู้ใหญ่หลายคนต่างพบเจอความสามารถเฉพาะทางของเด็ กหลายคนแต่เลือกที่จะปล่อยผ่ านหรือมองข้าม

เพื่อตีกรอบให้เด็ กหมกมุ่นอยู่กับตำราเรียนตรงหน้าเท่านั้น

เชื่อว่ามนุษย์นั้นมีความสามารถหลากหลายด้านแต กต่างกันไป

มีความโดดเด่นหลายอย่ างที่ผู้ใหญ่มองข้ามเพราะอาจมองว่าเป็นเรื่องไม่จำเป็นต่ออนาคตของเ ด็ก

ทั้งที่จริงแล้วหากมีการผลักดันอย่ างถูกจุดความโดดเด่น

ทางความสามารถทั้งหลายแหล่เหล่านั้นอาจเป็นพ ลั งที่มีความแข็งแรงได้ในอนาคต

อีกหนึ่งสิ่งที่คอยบั่ น ท อ นกำลังใจของเด็ กส่วนใหญ่คือ

ขนบนิยมการเลือกเชิดชูใครคนใดคนหนึ่งเพียงเพราะทำคะแนนสอบได้สูงกว่าคนอื่น

ดังจะเห็นได้จากการปิดป้ายประกาศหน้าโรงเรียน

ซึ่งอาจส่งผลต่อความมั่นใจและเกิดการดูถู กตัวเองของเด็ กที่ถนัดในด้านอื่นนอกเหนือจากวิชาการตามตำรา

ทำให้พวกเขาเหล่านี้รู้สึกไร้ที่ยืนแม้จะเปี่ยมไปด้วยความสามารถของตัวเอง และไร้ซึ่งการเหลียวแลทุ กคนเกิดมาแต กต่างกัน

แน่นอนว่าไม่มีใครเหมือนกันร้อยเปอร์เซน ทุ กคนเกิดมาแต กต่างกัน มีพรสวรรค์ที่น่าทึ่งอยู่ในตัว

ไม่มีใครที่ไร้ประโยชน์แบบหมดจด และจะเห็นได้ชัดเลยว่าสังคมการทำงาน

ความสามารถในเชิงวิชาการเพียงอย่ างเดียวไม่สามารถช่วยให้คุณต่อสู้กับปัญหาได้อย่ างมีประสิทธิภาพพอ เช่น

– เก่งด้านภาษา ถนัดการพูด ฟัง เขียน ได้อย่ างเข้าใจและเรียนรู้เร็ว

-เก่งด้านตรรกศาสตร์คณิตศาสตร์ มีความสามารถด้านการคิดคำนวณ หาเหตุผล หรือด้านสถิติ

-เก่งด้านมิติสัมพันธ์ ชื่นชอบในด้านรูปแบบหรือรูปทรง

สามารถสร้างภาพต่าง ๆ ในหัวได้ชัดเจน และถ่ายทอดออกมาได้ดีผ่ านผลงาน

-เก่งด้านธรรมชาติ ชอบการสังเกต มีความคิดเชื่อมโยงกับธรรมชาติ ตั้งคำถามและเหตุผลที่มาของสิ่งต่าง ๆ

-เก่งด้านร่ า ง ก า ย มีความแข็งแรง คล่องแคล่ว ใช้ร่ า ง ก า ยในการแสดงออกเหล่านี้เป็นต้น

ดังนั้นสามารถพูดได้อย่ างเต็มปากว่า “เด็ กไทยไม่ได้โ ง่”

เพียงแต่ข าดอิสระในการแสดงความสามารถที่โดดเด่นของตัวเอง

เพราะการสร้างกระบวนการประเมินและชี้วัดความรู้เด็ กจากเพียงข้อสอบ

และการชักจูงอย่ างผิดทางจากพ่อแม่ คล้ายกับการบังคับให้ปลาปีนต้นไม้ ทั้งที่ปลาตัวนั้นถนัดว่ายน้ำเป็นที่สุด

เชื่อเถอะว่า ถ้าเด็ กได้เลือกทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ และสังคมหรือคนรอบข้างส่งแรงผลักดัน

การเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้าของเด็ กเหล่านี้

จะใช้ความสามารถที่แต กต่างกันนี้ช่วยกันผลักดันสังคมให้ก้าวไปข้างหน้าได้อย่ างมีประสิทธิภาพ

ขอบคุณที่มา : jingjai999