การได้ทุ กอย่ าง ดั่งใจหวัง คือความสุข จริงหรือ เมื่อก่อนเคยคิดว่าความสุขคือ เราต้องได้ในสิ่งที่เราอย ากได้
เช่น ได้สิ่งของ ได้เงิ น ได้รับคำชื่นชม ได้รับความรัก ได้รับจากปัจจัยภายนอกแต่พอวันนึงที่เรา ‘ไม่ได้’
เช่น ไม่ได้ดั่งใจ ไม่ได้ชื่อเ สียง ไม่ได้รับความรัก เรากลับรู้สึกไม่มีความสุขเลย เรากลายเป็นทุ กข์มากกว่าตอนแรก
ที่เราไม่เคยได้รับสิ่งของเหล่านั้นเลยเสี ยอีก รู้ไหมว่า… ความสุขจากการได้มา เป็นความสุข
ที่เติมเท่าไรก็ไม่เคยเต็ม อย ากมีชื่อเสี ยง เมื่อได้ชื่อเสี ยง ก็ต้องการมีมากขึ้น เป็นที่รู้จักเยอะขึ้น ห้ามดังน้อยลง อย ากมีเ งิน
ก็ต้องมีมากขึ้น หาได้เยอะขึ้น ห้ามจนลง หากสิ่งที่เคยได้รับจนรู็สึกว่าเป็นเรื่องปกติ ลดน้อยลงเมื่อไรก็ทุ กข์เมื่อนั้น คอยเติมมันทุ กวัน
แต่ก็ไม่เคยเต็มซักทีเพราะความสุขแบบนี้เป็นสุขที่เราต้องประดิษฐ์ขึ้นมา หากความสุขเกิดขึ้นมาจากการประดิษฐ์
แต่ไม่มีสิ่งประดิษฐ์ชิ้นไหนอยู่ได้คงทนตลอดไป
>> เคยเห็นสิ่งของชิ้นใดไม่เก่าบ้าง
>> เคยเห็นชื่อเสี ยงของใครคงอยู่ตลอดไปบ้าง
>> เคยเห็นความรักจากใครไม่จืดจางลงไปบ้าง
>> เคยเห็นความหนุ่มสาวของคงอยู่ตลอดก าลบ้าง
ทุ กสิ่งประดิษฐ์ล้วนมีอายุ มีเสื่อมลง หากเราต้องประดิษฐ์ความสุขขึ้นมา วันนึงความสุขก็จะหมดอายุลงเช่นกันแล้ว
ถึงตอนนั้นเราจะรู้สึกเป็นทุ กข์มากกว่าตอนแรก ที่เราเคยได้รับความสุขนั้นมาเ สียอีก
ถ้าเราคิดว่าต้องมีเ งินก่อนถึงจะมีความสุขก็คงไม่เห็นข่าวคนร วยเป็น โ รคซึ มเศร้า
อย่ าหลงกล…ความสุขที่ต้องถูกประดิษฐ์ขึ้นมา เพราะความสุขไม่จำเป็นต้องสร้างใหม่ มันมีอยู่รอบตัวของเราต่างหาก
ความปกติที่แสนธรรมดาที่เราได้รับทุ กวันนี่แหละ คือความสุขที่แสนพิเศษที่สุดแล้ว
>> เราได้กินข้าวทุ กวัน นี่ก็เรียกว่าความสุข เพราะ คนบางคนไม่มีเงิ นแม้แต่จะซื้อข้าวกินด้วยซ้ำ
>> เรามีรถขับ นี่ก็เรียกว่าความสุข เพราะ คนบางคนไม่มีเ งินแม้แต่จะขึ้นรถเมล์ด้วยซ้ำ
>> เรามีงานทำ นี่ก็เรียกว่าความสุข เพราะ คนบางคนต กงานเป็นเดือน เป็นปี
>>เรามีเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ นี่ก็เรียกว่าความสุข เพราะ คนบางคนมีเสื้อผ้าอยู่ชุดเดียวที่ใส่จนขา ด
บางครั้ง.. เรามองข้ามสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้มานาน จนเราลืมไปว่า ความสุขแท้จริงแล้วมีให้เราได้ทุ กวัน
ลองมองหาความสุขที่ไม่ต้องประดิษฐ์จากสิ่งรอบตัวดู แล้วทุ กคนจะรู้ว่าบางสิ่งบางอย่ างอาจจะดูเรียบง่าย แต่งดงาม
ขอบคุณที่มา : the-wayoflife
