1. มองโลกในแง่ดีให้มาก คิดว่า การที่ติ ดห นี้สิน เพื่อการพัฒนา
พิสูจน์ความสามารถในการบริหารจัดการเงิ น แต่ก็ห้ามคิดว่าพัฒนามากเกินไป จนกลายเป็นฟุ้งเฟ้อ ไม่รู้จักพอ
ที่แ ย่ คือคิดเอาเงิ น ในอนาคตมาใช้ โดยไม่รู้จักบริหารจัดการให้ดี อย่ างนี้ก็เป็นห นี้หัวโต
2. อย่ าเป็นคนรักษ า หน้ามาก บางคนมองการเป็นห นี้คนอื่น
เป็นการบอกว่าเราด้อย ไม่มีเงิ น ไม่มีทรัพย์สมบัติทนไม่ได้ที่ต้องเป็นห นี้ ก็เลยไม่กล้าลงทุนทำอะไร
หรือยอมไปหาเ งินมาจากที่อื่น ๆ ที่ไม่เหมาะสมแทน
เช่น เล่นการ พ นั น เสี่ ย งโ ชค ยอมขายตัวขายศักดิ์ศรีแลกเ งิน แ ย่ กว่าการเป็นห นี้สถาบันการเงิ นเสี ยอีก
3. มองว่าการมีห นี้ ก็เพื่อการฝึกควบคุมตนเองและฝึกการบริหารจัดการ
เรื่องเงิ นเรื่องท องให้ได้ ถ้าทำได้ ฝ่ าฟั น ได้จะเป็นผู้มีประสบการณ์แกร่งขึ้น
4. บอกตัวเองเสมอว่าคนที่เ ค รี ย ด ควรเป็นเจ้าห นี้ อย่ ามองเพียงแค่ว่าเจ้าห นี้
มีความสุขจากการได้ด อกเบี้ยเงิ นกู้อย่ างเดียว มีเจ้าห นี้จำนวนมากก็ข าดทุนไปไม่น้อย
ซึ่งควรจะช่วยกัน ทั้งลูกห นี้และเจ้าห นี้ เพื่อให้เกิดความพึงพอใจทั้งสองฝ่าย อย่ าเอาเปรียบกันดีที่สุด
5. เผื่อใจสำหรับการใช้ห นี้ไม่ได้ อาจต้องยอมขายหรือ เสี ยอะไรบางอย่ างบ้าง
เพื่อให้สามารถบริหารจัดการห นี้ได้ อย่ าเป็นคนที่ใช้ชีวิต แบบยึดติ ดกับวัตถุมากเกินไป
เงิ นท องของนอกกายไม่ ต าย ก็หาใหม่ได้ อย่ าไปปักใจอยู่กับคุณค่าของวัตถุมากเกินไป
เพราะคุณค่าที่เกิดขึ้นเกิดจากใจ ของเราต่างหากที่ไปสร้างเงื่อนไขทางความคิดตัวเอง
6. ผู้ไม่มีทรัพย์สินอะไรให้ขายชดใช้ห นี้ อย่ าลืม “ทรัพย์สินทางปัญญา”
ต้องพย าย ามหาออกมาใช้ให้มากที่สุดเชื่อว่าไม่มีทรัพย์ใดจะมีค่ามากไปกว่าปัญญาของเราเอง
7. คิดหาทางเลือกอื่น ๆ ไว้เมื่อห นี้มีปัญหา อย่ าคิดสั้ น ๆ อย่ าลืมว่าปัญหา
มักจะมีทางออกสำหรับผู้ที่ฝึกคิดเสมอ
8. การเป็นห นี้ในแง่ดี คือว่าคุณยังเป็นคนที่มีเครดิตอยู่ อย่ างไรก็ตาม
ถ้าขอใครแล้วเขาไม่ให้ยืมก็กลับมาทบทวนบอกตัวเองว่า “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน”
อย่ าไปหวังใครจะมาช่วยเรา ถ้าเรายังไม่เริ่มต้น คิดช่วยเหลือตนเอง
9. ฝึกตนเองมุ่งมั่น ในการทำงานไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องคิดเรื่องการเป็นห นี้อยู่ใน ส มอง ให้มากนัก
มีความรับผิดชอบต่อชีวิตและห นี้สิน เมื่อนั้นจะรู้สึกมีความสุขมาก
และจะภูมิใจ ที่เราเป็นคนที่มีความรับผิดชอบที่ดี ให้ชมตัวเองบ่อย ๆ ได้
10. ถ้าโดนเจ้าห นี้ทวงอยู่เรื่อย ๆ ใช้วิชาการ เจรจาต่อรอง แสดงความจริงใจว่าจะผ่อนส่งให้
ถ้าเขาอย ากได้มากกว่าที่เราสามารถให้ได้ ก็ตอบไปตรง ๆ ว่าไม่สามารถทำได้ในเวลานั้น (แต่จะพย าย ามหามาให้)
เพราะเขาเองก็กลัว จะไม่ได้เหมือนกัน ฉะนั้น หาข้อต กลงรอมชอมดีที่สุด อย่ าเ ค รี ย ด ไปก่อนเพราะกลัวว่า
จะทนต่อการถูกทวงไม่ไหว อย่ าลืมว่าเจ้าห นี้บางรายเป็นพวกจู้จี้จุกจิก ย้ำคิดย้ำทำ
ซึ่งควรเห็นใจเขา เพราะเงิ นของใคร ก็หวงห่วงเป็นธรรมดา
ขอบคุณที่มา : sabailey