บนโต๊ะทานมื้อเย็น ในค่ำวันหนึ่ง คุณพ่อที่กำลังก้มหน้า
ตักกับข้าว อยู่ ๆ ก็เอ่ยขึ้นว่า “เลี้ยงลูกผู้หญิงมาเพื่ออะไร…?
เราเลี้ยงมา ด้วยความลำบาก รักดั่งดว งใจ สุดท้าย
ก็กลายไปเป็นลูกของคนอื่น” ทุ กคนต่างพากันเงียบสนิท
พ่อไม่เคยพูดอะไร ทำนองนี้เลย ตอนนั้นฉันรู้สึกเศร้าใจมาก
หลังจากทานข้าวเย็นเสร็จ เราพากันนั่งคุยย กันที่โซฟาหน้าทีวี
แม่เป็นคนเอ่ยขึ้นก่อนว่า “วันหน้าเมื่อลูกแต่งงาน พ่อกับแม่ปรึกษากันว่า
จะไปหาซื้อคอนโดใกล้ ๆ บ้านลูก” แล้วแม่ก็หันไปพูดกับพ่อว่า “คุณว่ายังไง…?”
“เอาสิ เราจะได้อยู่ใกล้ๆลูก” พ่อตอบตอนนั้น ฉันคิดว่าไม่แต่งงานดีกว่าาา
อยู่เป็นลูกของพ่อแม่อย่ างนี้และ จะได้อยู่ดูแลท่านทั้งสอง แต่สุดท้ายฉันก็แต่งงาน
..รักภรรย าของคุณให้มาก อย่ างน้อยก็ให้มีผู้ชาย 2 คนที่รักเธอ หากวันใด
คุณมีลูกสาว คุณจะเข้าใจมากยิ่งขึ้น ตอนที่ฉันเรียนมหาวิทย าลัย ช่วงปิดเทอมครั้งหนึ่ง
ฉันต กลงกับเพื่อนชาย ที่เพิ่งคบหากันได้ครึ่งปีว่า จะไปเยี่ยมพ่อแม่ของเขา
อยู่ ๆ พ่อก็ส่งแมสเสจ เข้ามาถามว่า “จะกลับบ้านไหม?” ฉันจึงตอบกลับไปว่า
“เทอมนี้คงไม่ได้กลับบ้าน เพราะงาน ที่มห าลัยยุ่งพอสมควร” พ่อส่งแมสเสจ
ข้อความสั้น ๆ กลับมาอีกครั้งว่า “เชอรี่หลังบ้านสุกแล้วนะ” อ่ านเสร็จ
ไม่รู้น้ำตามาจากไหน มากมาย มันไหลออกมาไม่หยุด “พ่อคะ หนูขอโ ทษค่ะ.”
หนุ่มเอ๋ยสาวเอ๋ย อย่ าลืมว่า พ่อแม่ของเธอนั้นคิดถึง เธอมากกว่าแฟนของเธอเสี ยอีก
ตอนเด็ ก ๆ ฉันชอบให้แม่อุ้ม ไปโน่นไปนี่เสมอ ตอนที่อายุได้ 8-9 ขวบแล้ว
แม่ก็ชอบอุ้มฉันเสมอ มีอยู่ครั้งหนึ่งแม่อุ้มฉันไปตลาด คุณอาคนหนึ่งทำเ สียง และสีหน้าดุฉันว่า
“โตจะเป็นสาวแล้วนะ ยังให้แม่อุ้มอีกเหรอ ดูสิแม่ของเธอเหนื่อยแ ล้วรู้หรือเปล่า?
ลงมาได้แล้ว” แม่ของฉันได้แต่หัวร่อ และก็บอกคุณอาคนนั้นว่า “อุ้มตอนที่เขาให้เราอุ้มก็ดีแล้วคะ
วันหนึ่ง เขาก็ไม่อย ากให้เราอุ้มแล้ว เขาจะให้คนอื่นอุ้มแทน! ” ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไร
วันแต่งงาน ตอนที่เจ้าบ่าว เข้ามาอุ้มฉันเข้าห้องหอ ฉันเหลือบไปเห็นแม่แอบร้องไห้
ทำให้ฉันนึกถึงประโยค ที่แม่เคยบอกคุณอาคนนั้น ฉันร้องไห้ซบหน้า อยู่บนบ่าของเจ้าบ่าว
อย่ างไม่อายใคร ยิ่งคุณร้องไห้ หัวใจของพ่อแม่ ยิ่งจะแต กสลาย “พ่อของลูกไม่อยู่บ้าน
แม่ไม่อย ากทำกับข้าว เจ้าเหมียว ก็เลยกินขนมปังเป็นเพื่อนแม่อยู่” ข้อความนี้ ฉันเก็บไว้
ไม่ยอมลบไปจากกล่องข้อความ..คืนนั้น ผมกำลังฉลองวันเกิดปีที่ 20 กับเพื่อน ๆ ที่บาร์
อยู่ ๆ พ่อก็ส่งข้อความมา “วันนี้เมื่อ20ปีก่อน แม่คลอดลูกออก มาสู่โลกใบนี้ ลูกร้องไห้เ สียง
ดังจ้าเลย วินาทีที่ลูกคลอด ลูกรู้ไหม ลูกคือความสุขทั้งหมด ในชีวิตของพ่อกับแม่
พ่อกับแม่รักลูกมากนะ ” ผมอ่ านจบก็ร้องไห้ ออกมาอย่ างไม่อายเพื่อนในบ าร์
คุณจำวันเกิดของพ่อแม่ ได้หรือเปล่า? อย่ าเอาเงิ นของพ่อแม่ ไปเลี้ยงใครก็ไม่รู้ตั้งมากมาย
อยู่กับท่านในวัน ที่แม่ของคุณต้องการคุณจะดีกว่า
ขอบคุณที่มา : lamunlamai
