“ความรัก” นั้นเป็นสิ่งที่ดีงามเป็นการมองเห็นความดีของกันและกัน เกิดความอิ่มเอิบยินดีเมื่อคนที่เรารักมีความสุขไม่ว่าเขาจะมีความสุขเองหรือเราช่วยทำให้เขามีความสุข
เมื่อคุณมอบความรักให้ใครสักคนแล้ว ทัศนคติ ความชอบ ไลฟ์สไตล์ จะเป็นตัวดึงดูดให้ทั้งสองฝ่ายเข้าหาและใกล้ชิดสนิทสนมจนกลายเป็นความรู้สึกดี ๆ ในที่สุด
หากคุณต กหลุมรักใครอย่ างจริงจังไปแล้ว คำว่า หึงหวง อิ จฉา หรือความสัมพันธ์ที่ไม่มั่นคงจะหายไปทันที เหลือแต่ความห่วงหาอาทร ปรารถนาดีต่อกันและกัน หรือแค่อีกฝ่ายยิ้มได้ก็ทำให้คุณมีความสุขได้แล้ว
แต กต่างจากความหลงใหลที่มักจะเริ่มจากการต้องการ เสน่หาในเรือนร่าง รูปกายภายนอก และหน้าตาของอีกฝ่ายเป็นสำคัญ อีกทั้งความหลงยังเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความเห็นแ ก่ตัว
ไม่อาจทนเห็นอีกฝ่ายให้ความรักกับใครได้ แม้จะเป็นคนสนิท เช่น เพื่อนหรือคนในครอบครัวก็ตาม ในการพย าย ามที่จะแยกความรักแท้กับรักเทียม คุณควรคำนึงถึงสิ่งต่าง ๆ ดังต่อไปนี้
รักแท้ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นอย่ างช้า ๆ VS รักเทียมเกิดขึ้นอย่ างรวดเร็ว
ความรักแท้ย่อมต้องการ “เวลา” รักแท้ไม่ใช่สิ่งที่จะมีขึ้นโดยทันทีทันใด หรือไม่ใช่เป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่ างหนึ่ง ซึ่งบังเอิญผ่ านเข้ามาในชีวิต ความซาบซึ้งในคุณค่าของกันและกันทำให้รักแท้ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น รักแท้จึงต้องการเวลาในการที่จะเติบโตขึ้นมา ส่วนความหลงนั้นอาจเกิดขึ้นโดยรวดเร็วดุจสายฟ้าแลบ
และมักเนื่องจากความรู้สึกส่วนตัวชั่ วขณะ เช่น เกี่ยวกับความสวยหรือความสงบเสงี่ยมหรือจากคุณสมบัติบางอย่ างที่คิดหรือได้ยินกิตติศัพท์ว่าผู้นั้นมีอยู่หรือจากการรีบร้อนประเมินคุณค่าของกันและกันเร็วเกินไป เช่นได้พบปะกันเพียงครั้งสองครั้งเท่านั้น อีกประการหนึ่งที่เกิดขึ้นอยู่เสมอก็คือโดยแรงเชียร์จากคนรอบข้าง
รักแท้อดทนต่อกันและกันเสมอและทำสิ่งดี ๆ ให้กัน VS รักเทียมกระทำไปตามอ ารมณ์และทำสิ่งดี ๆ ให้ตัวเอง
ความรักแท้ทำให้แต่ละฝ่ายเกิดความรู้สึกเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน สุขก็สุขด้วยกัน ทุ กข์ก็ทุ กข์ด้วยกัน ส่วนรักเทียมจะคิดแต่เพียงว่าอีกผู้หนึ่งเป็นคนที่ต้องคอยปรนเปรอความพอใจของตนเท่านั้น
เราจะมีรักแท้ต่อบุคคลสองคนหรือมากกว่าในขณะเดียวกันไม่ได้ เราจะพบเห็นอยู่บ่อย ๆ ว่ามีผู้ที่กล่าวว่าเขา (หรือเธอ) กำลังรักอยู่กับคนสองคนหรือมากกว่านั้น ความจริงเขาไม่ได้รักใครอย่ างแท้จริงเลย และต่อมาภายหลังกลับไปแต่งงานกับผู้อื่นซึ่งอยู่นอกเหนือความคิดของเขาในตอนแรก
รักแท้ไว้ใจซึ่งกันและกัน VS รักเทียมห ว า ด ร ะ แ ว ง จับผิด ขี้สงสัย
ผู้ที่กำลังมีความรักแท้ย่อมมีความเชื่อมั่นไว้วางใจและซื่อสัตย์ต่อผู้ที่ตนรักไม่ว่าจะต กอยู่ในฐานะและสภาพการณ์อย่ างใด ส่วนรักเทียมไม่ทำให้เกิดความเชื่อมั่นเท่าใดนัก โดยเฉพาะถ้าสภาพการณ์ไม่ได้เป็นไปตามที่ตนคิดไว้
รักแท้ไม่คิดถึงตัวเองฝ่ายเดียว VS รักเทียมคิดถึงแต่ตัวเอง เรียกร้องแต่สิ่งที่ตัวเองต้องการ
ผู้ที่กำลังมีความรักแท้จะพย าย ามมุ่งทำทุ กอย่ างเพื่อให้ผู้ที่เขารักได้รับความพอใจและมีความสุขที่สุด โดยปราศจากความเห็นแ ก่ตัว ส่วนรักเทียมนั้นจะทำอะไรก็มักเพื่อตัวเองเป็นสำคัญ
และมักไม่มีความทะเยอทะย าน และความสนใจที่จะทำให้การดำเนินชีวิตของตนดีขึ้น ผู้ที่อยู่ในความหลงจะหมกหมุ่นอยู่กับความฝันหวานถึงแต่คู่รักของเขาหรือครุ่นคิดถึงแต่ความทุ กข์ของตนที่ไม่สามารถอยู่ร่วมกันกับคนรักได้เท่านั้น
รักแท้ทนต่อทุ กอย่ าง VS รักเทียมถอยหนีย ามลำบาก
ผู้ที่รักกันอย่ างแท้จริงย่อมต้องการที่จะแต่งงานกันเป็นอย่ างยิ่ง แต่ก็ไม่ใช่ในขณะที่เขาทั้งสองยังเตรียมไม่พร้อม ในระหว่างเวลาที่รออยู่นั้น เมื่อมีโอกาสพบกัน เขาก็จะช่วยกันวางแผนเพื่อความสุขในอนาคตของเขา
มีคำกล่าวว่่า ” รักแท้ย่อมมีอุปสรรค” หากรักกันจริงจะร่วมกันเผชิญหน้าและช่วยกันขจัดอุปสรรคทั้งหลายแหล่ที่จะมากีดกั้นการแต่งงานของเขา เขาจะหันหลังเข้าแนบกันและต่อสู้กับมารชีวิตจนสุดฤทธิ์โดยไม่ประหวั่นพรั่นพรึงเลย ส่วนผู้ที่รักกันอย่ างผิวเผินนั้นมีความเห็นแ ก่ตัวทำให้เกิดความโน้มเอียงคิดแต่จะรีบแต่งงานโดยเร็ว
โดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคและการควรไม่ควรใด ๆ ทั้งสิ้นการจะรักใครสักคน ย่อมต้องเปิดใจเพื่อศึกษาซึ่งกันและกันก่อนที่ตัดสินใจในเรื่องการใช้ชีวิตร่วมกัน
หากคนเราตัดสินกันที่เปลือกนอกของแต่ละคน สวย หล่อ เมื่อธาตุแท้เปิดเผย ทุ กอย่ างก็สายเกินแก้ไขไปเสี ยแล้ว เพราะรักแท้ย่อมมาจากนิสัยใจคอที่แท้จริง รักและเข้าใจกัน รักในสิ่งที่เขาหรือเธอเป็น รักในสิ่งที่เขาหรือเธอมี เปิดเผยไม่ปิดบัง
ตรงกันข้าม รักเทียมนั้นไซร้มาจากอุปนิสัยที่เสแสร้งหรือแกล้งทำ เมื่อไม่มีความจริงใจให้กัน ไม่นานก็คงต้องสวมรองเท้ายี่ห้อดัง? แบบทางใครทางมัน อย่ าสับสนระหว่าง “ความรัก” กับ “ความหลง”
รักแท้ คือ.. อย ากมีกันและกัน “จนวันสิ้นลมหายใจ”
หลง คือ.. อย ากชิดใกล้ “ชั่ วครั้งชั่ วคราว”
ขอบคุณที่มา : khoddeeja
