ชีวิตคนเรานั้นอะไรก็ไม่แน่นอนเสมอไปหรอ กนะมีสูงสุดก็ต้องมีต กต่ำที่สุดเช่นเดียวกันทั้งนั้นแหละ
อย่ าคิดดูถู กคนอื่นในวันที่เขาต กต่ำเลยนะเพราะแค่นั้น มันก็แ ย่พอสำหรับเขา
แล้วล่ะสิ่งที่เราควรจะทำจริง ๆ ก็คือ การให้กำลังใจเขามากกว่าอย่ าคิดซ้ำเ ติมคนอื่นเด็ดข า ด
เพราะคนเราก็มีพลาดมีช่วงชีวิตที่แ ย่ ๆ กันได้ เป็นเรื่องธรรมดาแม้แต่ตัวของเราเองนั้นก็สามารถมีได้เช่นเดียวกัน
วันนี้เราก็มีเรื่องเล่ามาเตื อนใจเป็นเรื่องประสบการ ณ์จากเ ศ ร ษ ฐีต กอับ ที่ร ว ยแล้วอย่ าทะนงตน
ยิ่งบินสูงมากยิ่งร่วงลงมาเ จ็ บ โดยมีอ ดีตเ ศ ร ษ ฐีท่ านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนเขามีที่ดินอยู่
ใ นแทบทุ กเขตของกรุงเทพ และต ามหัวเมืองใหญ่ทั่วประเทศรวม ๆ
แล้วประมาณ 500 ไร่ เมื่อ 30 ปีที่แล้ว ผมพกเงิ นในกระเป๋าไ ว้เที่ยวครั้งละเป็นแสน
ทำมาค้าขายได้เงิ นดีจริง ๆ ลูก ๆ ผมส่งเรียนเมืองนอ กหมด ไม่ต้องทำงาน ให้เรียนอย่ างเดียว
เมียผมชอบเล่นหุ้น ราคาหุ้นก็ขึ้นเอา ๆ เราก็ได้กำไรมามากมาย
เรามีเงิ นสดหล า ยร้อยล้าน อยู่มาวันหนึ่งมีญาติผมคนหนึ่ง เดือ ดร้อน มายืมเ งินผม
ผมด่ าเขาซะเสี ย ๆ ห า ย ๆ ด้วยความที่คิดว่า ตนเองมีเงิ น มาก
จะพูดอะไรกับใครยังไงก็ได้ แต่ก็ให้เ งินไปนะแสนนึงแล้วบอ กเขาว่า
ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ เงิ นที่ให้คิดว่าให้ทาน เขารับเงิ นพร้อมน้ำต า ตอนนั้นผมไม่รู้หรอ กว่า
เขาจะรู้สึกยังไง เมื่อผมคิดการใหญ่ ตั้งโรงงาน อะไหล่ที่อยุธย า ปีนั้นเกิดวิกฤตน้ำท่วมหนัก
น้ำพัดพาทุ กอย่ างไปจากชีวิตผมจริง ๆ รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมด
และเงิ นสดที่เคยมี แฟนผมเล่นหุ้นเจ๊งไป 400 กว่าล้าน ลูก ๆ ทำธุรกิจก็หมดตัว ข า ดทุนย่อยยับ
ภายใน 2 ปี สิ่งที่มีมันห า ยไป เหลือไว้เพียงห นี้สิน 200 กว่าล้านปัจจุบันผมคือบุคคลล้ มละล า ย เช่าห้องแถวพออยู่ได้
ขายก๋วยเตี๋ยวปร ะทังชีวิตไปวัน ๆ เมียผมก็ไม่มีกระจิต กระใจทำอะไร
ลูก ๆ ผมก็ต่างแยกย้ ายกันไปเอาตัวร อ ดต ามเส้นทางชีวิตของตัวเอง ผมไม่เคยได้เห็นหน้าลูก ๆ อีกเลย
ตอนนี้ผมอายุ 76 ผมต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้างจาน
แต่ทุ กวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ ผมมาลำบากตอนแ ก่ แต่ก็เริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น เ งินค่าเช่าห้องนี้
ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึงลูกเขายื่นเงิ นให้ผมแสนห้า แล้วบอ กผมว่า
พ่อผมบากหน้าไปยืมเงิ นคุณลุง เพราะตอนนั้นผมเข้าโรงพย าบาล ผ่ าตัดเพื่อให้รอ ด พ่อนั่งร้องไห้
คุณลุงด่าแล้วโยนเงิ นให้เหมือนหมา ลุงบอ กว่าจะตีพ่อ พ่อก็ยอม
เพราะชีวิตลูกมีค่ ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ทำอย่ างไรพ่อก็ยอม ถ้ามีเงิ นจะให้ห ามาคืนคุณลุง แสนนี้ผมคืน
ห้าหมื่นคือ ดอ กเบี้ย ไม่มีห นี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผม ผมจะให้กู้
ผมจะไม่ด่าคุณลุงเหมื อนที่คุณลุงด่าพ่อผมจริง ๆ ถ้าไม่มีเงิ นคุณลุง ผมคงไม่รอ ด
เพราะเงิ นแสนที่คุณลุงโ ยนให้พ่อผมนี่แหละ ที่ต่อชีวิตให้ผม
ผมทำต ามที่พ่อบอ กแล้ว ให้ตอบแทนห นี้ก้อนนี้ให้คุณลุง
ส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ กร รมของใครของมันผมเดินร้องไห้มาถึงบ้าน เอาเ งิน มาจ่ายค่ าเช่าห้องแถว
และลงทุนร้านก๋วยเตี๋ยวเพิ่ม มีเงิ นเก็บไว้ 30,000 บาท
และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า กร รมนั้นต ามสนอง หลานไม่ได้ด่าผม
แต่หลานพูดความจริงเพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้ แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พ ระ แม่ชี ขอทาน
มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิ น ตอนผมมีเยอะ ๆ ผมเบื่อคนบอ กบุญ ผมไม่เคยทำบุญ ผมกิน ผมเที่ยว
ผมมีผู้หญิงตอนนี้ผมหมดตัว มีห นี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็น รู้จักทาน
ตอนนี้ผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียไปก่อนผม เพราะไม่อย ากเห็นเมียลำบาก ไม่ต้องถามว่าผมเป็นใคร
ร้านอยู่แถวไหนเพราะจะไม่บอ ก เก็บเรื่องราวมาให้อ่ านไ ว้เป็นข้อคิดเตื อนใจ
คนอ่ านจบได้กำไร คนขี้เกียจอ่ านก็คงพลาดโอ กาส
ไม่มีคำว่าย ากจนสำหรับคนขยัน ไม่มีการปลงต ก ถ้าไม่เคยสูงสุดแล้วมาต่ำสุดเรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกิน
ถือว่าเป็นการสอนใจ สำหรับใครหล า ย ๆ คนที่ทะนงตน และลืมตัว ใช้เพื่อเตื อนใจตัวเองนะ
เพราะว่าชีวิตคนเรานั้นไม่มีอะไรที่มันแน่นอนเสมอไปมีขึ้น มีลงเป็นธรรมดาของชีวิต
นั่นแหละที่เขาเรียกว่ารสชาติของชีวิตในวันที่คนอื่นต กต่ำถึงขีดสุด หากคุณเข้าไปช่วยเขาถ้าโ ชคดีวันข้างหน้าเขา
ก็จะตอบแทนบุญคุณของคุณถึงแม้ว่าบางคนอาจจะไม่สำนึกบุญคุณหรือไม่สนใจคุณแต่อย่ างน้อย
การช่วยเหลือคนอื่นในย ามที่เขาลำบากก็ยังดีกว่าการไปซ้ำเติ มคนอื่นอย่ างแน่นอน
