“ถังน้ำสองใบ” จงมองโลกหลาย ๆ ด้าน

มีชายคนหนึ่ง เขาแบกถังน้ำสองใบไว้บนบ่า จะไปตักน้ำที่ริมลำธาร ถังน้ำใบหนึ่งนั้นมีรอยแ ต ก

และขณะที่อีกใบหนึ่งไร้รอยตำห นิใด ๆ และยังสามารถบรรจุน้ำกลับมาได้เต็มถัง และเนื่องด้วยระยะทางอันแสนไกลนั้น กว่าจะถึงบ้าน

จึงทำให้น้ำที่อยู่ในถังใบที่มีรอยแ ต กเหลืออยู่ครึ่งเดียว เห ตุการณ์ทั้งหมดนี้ดำเนินมาเป็น เวลาสองปีเต็ม

ที่คนตักน้ำ ตักน้ำกลับมาบ้านได้หนึ่งถังครึ่งอยู่ประจำ และแน่นอนว่าถังน้ำใบที่ไม่มีตำห นินั้น จะรู้สึกภาคภูมิใจในผลงานตนมาก

และถังน้ำที่มีรอยแต กนั้น ก็รู้สึกอั บอ ายต่อความบ กพร่ องของตน มันรู้สึกโศ กเ ศ ร้ า

กับการที่มันสามารถทำหน้าที่ได้ไม่เต็มที่ เวลา 2 ปี ที่ถังน้ำที่มีรอยแต กมองว่าเป็นความล้ มเห ล วอันข มขื่ นของตน

วันนึงที่ข้างลำธาร มันได้พูดกับคนตักน้ำด้วยน้ำเ สียงอันเศ ร้ าว่า “ข้ารู้สึกอั บอ ายเหลือเกิน

เป็นเพราะ รอยแ ต กที่ด้านข้างของตัวข้า มันเลยทำให้น้ำที่อยู่ข้างใน ไหลออกมาตลอดทางกลับบ้านของท่าน”

คนตักน้ำตอบด้วยน้ำเ สียงอย่ างอ่อนโยนว่า

“เจ้าเคยสังเกตมั้ยว่า มี ด อกไ ม้เบ่งบานอยู่ตลอดเส้นทางในด้านข้างของเจ้า แต่อีกข้าง กลับไม่มี ด อ กไ ม้อยู่เลยใน

เพราะข้ารู้ว่าเจ้ามีรอยแ ต กอยู่ ข้าจึงได้หว่านเม ล็ ดพั นธุ์ ดอ กไ ม้ลงข้างทางเดินด้านของเจ้า

ในทุ ก ๆ วันที่เราเดินกลับ เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำให้กับเ ม ล็ ดพั นธุ์นั้น ๆ

เป็นเวลาสองปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บด อ กไ ม้สวยๆ เหล่านั้น มาแต่งโต๊ะกินข้าว ถ้าหากไม่มีเจ้าที่เป็นแบ บนี้แล้ว

เราก็คงไม่อาจได้รับความสวยงามเช่นนี้ได้เลย” คนเราแต่ละคนย่อมมีข้อด้ อ ย เสมอ ที่เป็นเอกลักษณ์ของตน

รอยตำห นิและข้อบ กพร่ องที่เราแต่ละคนมีนั้น อาจช่วยทำให้การอยู่ร่วมกันของเราน่าสนใจมากกว่าเดิม

และกลายเป็นบำเห น็ จร างวั ลของชีวิตได้

สิ่งที่ต้องทำก็นั่นคือยอมรับคนแต่ละคนในแบบ ที่ตัวเขาเป็น แล้วมองหาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวพวกเขาให้ได้เท่านั้นเอง

มองโลกหลาย ๆ ด้าน มองให้กว้าง ให้ถึงใจคน เพราะคนเราไม่ได้มีแต่ข้อเสี ย

ขอบคุณที่มา : tamnanna