คนเราเกิดมา ไม่มีใครจะได้ทุ กอย่ างสมดั่งใจไปหมดหรอก
แม้แต่ตัวเราเอง บางครั้งก็ยังทำอะไรไม่ได้ดั่งใจตัวเองเลย
แล้วเราจะไป “คาดหวัง” ให้คนอื่น ทำทุ กอย่ างให้ได้ดั่งใจเรา มันเป็นไปไม่ได้
ถ้าเราเข้าใจเ รื่ อ งนี้ เราก็จะไม่ไปอ ารมณ์เ สี ยกับการที่คนอื่นทำไม่ถูกใจเรา
การอยู่ในสังคม ต้องเจอกันคนหลายประเภท เป็นธรรมดาที่ต้องมีเ รื่ อ งไม่พอใจเรา
แต่ต้องรู้จัก “ถอย” ออกมา ลองถอยสักก้าว คลื่นลมจะได้สงบ
เพราะน้ำที่ใสเกินไป ก็ “ไร้ปลา” เหมือนคนที่ชัดเจน ตรงเกินไป ก็ “ไร้เพื่อน” ได้เช่นกัน
ทะเลาะกับ “เพื่อน” ถึงจะชนะ ก็ต้องสูญเ สี ย “มิตรภาพ”
ทะเลาะกับ “คนรัก” ถึงจะชนะ ก็ต้องทำให้ “ความรักจืดจาง” ลงไป
ต้องฝึกให้ตัวเองเป็นคนรู้จักถอยบ้าง ไม่ต้องชนะทุ กเรื่องก็ได้
ทะเลาะกับ “ครอบครัว” ถึงจะชนะ ก็ทำให้ “ความผูกพัน” หมดลงได้
แล้วเราจะไปเ สี ยเวลาทะเลาะกัน เพื่อสร้างความทรงจำ แ ย่ ๆ ให้กันไปทำไม
อย่ าไปยึดติ ดกับความคิดของตัวเองจนเกินไป
คนเราไม่จำเป็นต้องชนะทุ กครั้ง ถึงจะเรียกว่าเก่ง
คนที่เก่งจริง คือคนที่ชนะได้ แต่รู้ว่าเวลาไหนควรยอมแพ้
เพราะ “ชัยชนะ” ไม่ได้นำมาซึ่งสิ่งที่เราต้องการเสมอไป
บางที การอย า กเอาชนะ จะยิ่งทำให้ทุ กอย่ างแ ย่ลงไปกว่าเดิมด้วยซ้ำ
อย่ าเก็บทุ กเ รื่ อ งที่เห็น ทุ กเ รื่ อ งที่ได้ยิน ใส่เข้าไปในใจเราทุ กอย่ าง
เพราะบางอย่ างมันก็เป็น “ข ย ะ” ที่เราควรจะทิ้งไป ไม่ใช่เก็บมันไว้ให้เห ม็นตัวเอง
คนบางคน รับรู้ก็พอ
ได้ยินอะไรมา ฟังก็พอ
เ รื่ อ งบางเ รื่ อ ง มองก็พอ
ไม่ต้องเอาตัวเราเข้าไปข้องเกี่ยวให้ ทุ ก ข์ ใจ
แพ้…บ้างก็ได้
หัดถอยออกมาดูบ้าง เพราะไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ชนะทุ กเ รื่ อ งก็ได้
อะไรจะเกิด… ก็ต้องเกิด
เมื่อเ รื่ อ งหลายเ รื่ อ งเหนือการควบคุม เราคงต้องปล่อยมันไป
อยู่กับความจริงในปัจจุบัน คือ ปัจจุบันเรามีหน้าที่อะไร
ต้องรับผิดชอบต่อใคร หรือ สิ่งใด
เราก็ดูแลรับผิดชอบทำหน้าที่ไป ตามภาระที่เรามี
อย่ าเ สี ยเวลาไปวุ่นวายเฝ้าสอดส่อง ในการกระทำของใคร
ใครเขาจะทำอะไร มันก็เ รื่ อ งของเขา
บางทีเรารู้ เราเห็นก็ใช่ว่าจะได้ประโยชน์
มิหนำซ้ำยังให้โ ท ษให้วุ่นวายใจเราอีก
แล้วก็อย่ าเผลอไปฝากความหวังกับสิ่งที่คิดว่า “น่าจะเป็น”
เพราะสิ่งที่เราคิดว่า“น่าจะเป็น” มันอาจจะไม่ได้ “เป็นอย่ างที่คิด”
หรือถ้า “เป็นอย่ างที่คิด” ก็ใช่ว่าจะนำมาซึ่ง “ความพึงพอใจ” เสมอไป
ขอบคุณที่มา : postkidde
