พ่อแม่เลี้ยงเรามากว่าจะเติบใหญ่ เสี ยพลั ง ต้องเสี ยเหงื่อ คอยรักและทะนุถนอมเรา คอย
หาย าให้ทานเวลาเจ็ บป่ วย คอยเสี ยสละหลาย ๆ สิ่ง เพื่อให้เราได้มีชีวิตที่ดี ให้เรามีความสุข
ฉะนั้นพวกท่านทั้งสองจึงเป็นเสมือนพ ระในบ้าน ยกท่านไว้ให้สูงส่ง เพราะคงไม่มี
ใครรักเราได้มากเท่าท่านแล้วและเมื่อเราโตขึ้น ก้าวสู่ช่วงเป็นผู้ใหญ่จริง ๆ
คงมีหลายครั้งที่เราเถี ยงท่าน เพราะเรามีความคิดที่ต่างไป หลายครั้งหลายครา
ที่เราพูดไม่ดีกับท่านกระแ ท ก น้ำเสี ยง หรือพูดออกมาด้วยถ้อยคำห ย าบ ค าย
ถึงจะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ คนที่เป็นพ่อเป็นแม่ย่อมเสี ยใจแต่คงมีไม่น้อยที่เราจะทำ
ให้ท่านเสี ยน้ำตา เพราะเรา เพราะคำพูดของเรา นั้นก็เพราะท่านรักเรามากนะ
มากจนเกิ ดความน้อยใจ เสี ยใจ เมื่อบุตรที่รักของตัวเองนั้น ทำตัวไม่ดีถ้าคุณสำนึก
ได้ก็จงทำดีต่อท่านให้มาก ก ร ร มที่สร้างไว้จะได้ลดน้อยลงวิบ า ก ก ร ร ม ของคนที่ทำ
ให้บุ พ ก ารีต้องเสี ยใจ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่เจริญ มีปัญหาอยู่ร่ำไป มองไม่เห็นทางออก
ไม่มีใครภัคดีด้วย ไม่มีคนคอยสนับสนุนคอยช่วยเหลือ การเงิ นก็จะติ ดขั ด ไม่
ประสบผลสำเร็จหรือย ากที่จะสำเร็จในเรื่องที่อย ากจะสำเร็จ มีแต่อุ ป ส ร รค
ก็ถ้าคุณรู้ตัวว่าเคยทำให้ท่านเสี ยใจ ก็จงปรับเปลี่ยนตัวเองใหม่ สิ่งที่ควรทำอย่ างแรก
คือไปขอ ข ม าท่านนะ ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนไม่รักลูก และพร้อมจะให้อภั ยลูกทุ กคนเสมอ
ฉะนั้นไม่ต้องกลั วสิ่งใด และต่อจากนี้จงมอบความห่วงใย ความรักให้ท่าน
ใส่ใจท่านบ้างแล้วชีวิตคุณก็จะพบแต่ความสุข ความเจริญก้าวหน้า ไม่ต้องไปทำบุญที่
ไหนไกลหรอกเริ่มจากทำบุญกับพ ระในบ้าน คือพ่อแม่ของเรา
พรที่ประเสริฐที่สุดในโล กนั้นคือพรที่มาจากพ่อและแม่ของเราเอง
ขอบคุณที่มา : 108resources
