อย ากเป็นคนร วย อย่ าดูหมิ่นเงิ นน้อย

1. ถ้าเราทำงานแล้วรู้สึกสนุก เงิ นเดือนจะเป็นเรื่องรองลงมาทันที

เงิ นเดือนน้อยไม่ใช่สาเหตุสำคัญที่ทำให้พนักงานลาออก คนอาชีพอิสระไม่กล้ารับงาน

เพราะที่สุดแล้ว งานนั้นจะคุ้มหรือไม่คุ้ม ต้องมีอ ารมณ์ร่วมไปกับมันด้วย

คนที่ลาออกจากงานส่วนใหญ่จึงมักจะมีเหตุผลอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับเ งิน

เช่น ที่ทำงานไม่ปลอดภัย, คนจ้างงานสั่งงานนอกสเปค, เกิดความไม่เป็นธรรมในที่ทำงาน

2. เรื่องเ งิน บางทีมันก็เป็นการแบ่งรับแบ่งสู้เรื่องของใจ

การที่นายจ้างให้เงิ นน้อย บางทีก็ไม่ได้หมายความว่า ครั้งต่อไปจะไม่ได้เ งินเพิ่ม

การที่ลูกค้าจ้างงานในราคาถูก บางทีเขาก็เห็นแ ก่เราที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อนหรือมีงบจำกัดจริง ๆ

การทำงานไม่ว่าจะสายงานไหนก็ตาม มันต้องใช้ใจแลกใจ เราเป็นฝ่ายร้องขออย่ างเดียวไม่ได้

เงิ นจ้างทำให้เราอิ่มท้อง แต่การทำงานต้องใช้ความอิ่มใจ

เรายิ้มคนเดียวยังไงก็ไม่ดีเท่าทำให้คนอื่นยิ้ม ทุ กคนควรมีความสุขกับงานที่เราทำให้

3. การเริ่มที่เงิ นน้อย มันคือเครดิตติ ดตัวเราอย่ างหนึ่ง

ทำงานอย่ างตั้งใจและจริงใจ ทั้งที่เงื่อนไขจำกัด เป็นใครก็อย ากจ้างเรา

เผลอ ๆ อาจเพิ่มค่าจ้างเพราะเห็นแ ก่ความอดทน พย าย าม และความอ่อนน้อมถ่อมตนด้วยซ้ำไป

หรือไม่ก็บอกต่อคนอื่นปากต่อปาก ทำให้เราเกิดลูกค้ามากขึ้น ขย ายคอนเนคชั่นมากขึ้น

นี่แหละบันไดพื้นฐานสู่การเป็นเศรษฐีที่หลายคนมองข้าม

4. บางตำแหน่งงาน ดูเหมือนจะหนักไม่คุ้มเงิ นจ้าง แต่เ นื้องานมันให้อะไรมากกว่าที่คิด

นิสัยเสี ยอย่ างหนึ่งที่ทำให้คนเราพลาดโอกาสดี ๆ ไปก็คือ “การมองอะไรที่ไม่ทะลุปรุโปร่ง ข าดความเฉียบแหลม”

จึงไม่แปลกใจสักเท่าไหร่ หากจะพบว่าคนที่หางานทำส่วนใหญ่ จะมองที่เงิ นเดือนก่อนเป็นอันดับแรก

แล้วค่อยมองที่ขอบเขต การทำงาน ว่าต้องทำอะไรบ้าง เจออะไรบ้าง (บางคนเลือกที่จะไม่มองขอบเขตงานเลยด้วยซ้ำ)

ขอบคุณที่มา : aansanook